Część pierwsza - gdzie oswajamy Tabelkę Samoliczącą, nabieramy oczka i kształtujemy reglan.
Część druga - gdzie dzielimy oczka na przód tył i rękawy, kształtujemy podkroje pach i łączymy tył z przodem.
Część trzecia - robimy wykończenie dołu swetra, zamykamy oczka na dole i robimy rękawy.
Część czwarta - doprowadzamy do porządku linię dekoltu, kształtując go rzędami skróconymi.
***
Część piąta jest dla tych, którzy robią wersję rozpinaną - przed nimi jeszcze kwestia "wyprodukowania" plisy zapięcia.
Najpierw dwa słowa wyjaśnienia, co nas czeka:
Zaczynamy od policzenia, ile oczek będzie nam potrzebne i wyjaśnienia, jak je nabrać, by nie mieć falbanek lub żeby nam się ta plisa nie ściągała. Gdyby ktoś potrzebował jeszcze raz pomocy tabelki do policzenia, ile oczek potrzeba na ile centymetrów, to na wszelki wypadek link do Tabelki Samoliczącej.
Nabrane oczka oznaczają, że możemy robić plisę - pamiętajmy, że musimy ją zrobić nieco dłuższą/szerszą, żeby zachodziła na siebie na środku przodu i pozwalała się zapinać.
I zwracam uwagę na znaczenie tego, na ile porządnie robimy oczka brzegowe - im ładniejsze nam wyjdą, tym ładniej plisa będzie wyglądała pod szyją i na samym dole.
Dziurki, dziurki, czas na dziurki na guziki:
I górna część dziurki na guziki:
Plisę zamykamy tak samo, jak wszystkie oczka wcześniej - ostatni rząd na grubszych drutach, szydełko w dłoń i zamykamy szydełkiem. Bardzo starannie chowamy nitkę, żeby nam nie szpeciła lewej strony plisy, żeby mogła się ona swobodnie odwijać.
Jeszcze przyszywamy guziki i dzierganie skończone. Czas na pranie i suszenie, ale o tym w Epilogu.
Część pierwsza - gdzie oswajamy Tabelkę Samoliczącą, nabieramy oczka i kształtujemy reglan.
Część druga - gdzie dzielimy oczka na przód tył i rękawy, kształtujemy podkroje pach i łączymy tył z przodem. Część trzecia - robimy wykończenie dołu swetra, zamykamy oczka na dole i robimy rękawy.
***
A w części czwartej zajmiemy się doprowadzeniem do porządku dekoltu.
Niezależnie od tego, czy chcemy podnieść nieco linię podkroju szyi na plecach czy nie, to zaczynamy od "zdewastowania" szydełkowego łańcuszka i przeniesienia z powrotem oczek na druty.
I tu !!!UWAGA!!! - Osoby, które chcą pobawić się rzędami skróconymi, przekładają oczka na druty, na których robiły dotychczas sweter. Te, które chcą od razu przejść do robienia ozdobnej plisy, powinny sięgnąć po druty o około pół numera cieńsze.
Szydełkowy łańcuszek prujemy powoli i bez panikowania, ponieważ wtedy na pewno nie czeka nas walka z łapaniem uciekających oczek.
Kolejne filmy oglądają osoby, które będą formować tylną część dekoltu rzędami skróconymi. Na początek decydujemy, odkąd dokąd chcemy te rzędy zastosować - bezpiecznym rozwiązaniem jest decyzja o użyciu rzędów skróconych od oczek, które znajdują się w sekcji oczek "naramiennych".
Ale jeżeli komuś wyszedł dekolt zbyt opadający na ramiona, to może posłużyć się rzędami skróconymi zaczynanymi na oczkach części przodu i "dorobić sobie" kilka centymetrów na ramionach i z tyłu.
!!!Uwaga!!! Osoby, które chcą podwyższyć rzędami skróconymi sweterek o znaczną ilość centymetrów, będą musiały pamiętać o tym, że nadal konieczne będzie formowanie reglanu, żeby sweterek się ładnie układał w okolicach szyi. O tym, jak praktycznie to zrobić, będzie w jednym z kolejnych filmów.
To zaczynamy "rzędo-skracać", najpierw strona prawa:
I strona lewa. !!!Uwaga!!! W kolejnym rzędzie po prawej stronie zdarzą się dwie ważne kwestie - konieczne jest dalsze kształtowanie reglanu (idziemy w górę, więc będziemy oczka "zbierać do kupki" a nie dodawać, jak przy robieniu w dół), ale także kolejny rząd skrócony będzie krótszy - skończymy go na kilka oczek przed poprzednim oczkiem, o które "zamotaliśmy" nitkę, o ile oczek wcześniej - decydujemy sami, zależnie od potrzeb. Im więcej centymetrów chcemy sobie rzędami skróconymi dodać, tym mniej oczek sobie odejmujemy w kolejnych rzędach (dwa, trzy oczka).
Kolejny film pokazuje, co się dzieje, kiedy zakończyliśmy "nadużywanie" rzędów skróconych - czeka nas pozbieranie wszystkiego razem - pamiętając o tym, że na niektórych oczkach mamy nitkę pomocniczą, którą musimy "podnieść" i przerobić razem z oczkiem, wokół którego była "zamotana". Jest to także ten moment, kiedy osoby planujące jedynie wąską ozdobną plisę zmieniają druty na cieńsze.
Przy zbieraniu końcowych oczek z "zamotaną" nitką trzeba uważać, żeby sobie nie zrobić prawych oczek przekręconych.
Czas na ozdobną plisę, golf, wywijany kołnierz i wszelkie inne pomysły, jakie przyjdą Wam do głowy. A kiedy skończymy, to zwyczajowo łapiemy grube druty i ostatnie okrążenie robimy na grubszych drutach, żeby później zamknąć te oczka szydełkiem.
I w końcu zamykanie oczek i chowanie nitek. Tutaj także jest recepta dla tych, którym mimo starań wyszły denerwujące dziurki przy nabieraniu oczek pod pachami - chowając nitki w tym miejscu mamy szanse na naprawienie wszelkich niedoróbek.
***
I tym sposobem osoby robiące sweterek w wersji całościowej właśnie skończyły dzierganie. Proponuję zajrzeć jeszcze do Epilogu Do Razem Robienia Od Góry, żeby poczytać sobie o praniu i suszeniu.
A osoby robiące wersję rozpinaną zapraszam do części piątej, w której zrobimy plisę zapięcia.
Są takie "utwory" rękodzielnicze, w których dosłownie każde oczko cieszy i pozytywnie nastraja. U mnie to są najczęściej te rzeczy, które z założenia robię dla kogoś. A jeśli jeszcze jest to "prezent-niespodzianek", to poziom radości mi wzrasta i zatrzymuje się gdzieś w okolicach sufitu, a sufit mamy wyyysoko :)))
I tak było z Fioletowym Barankiem.
Fioletowy Baranek powstawał w sobotni wieczór, bo to niewielka robótka - taki rodzaj otulacza :)))
Otulacza o bardzo niewielkiej powierzchni, bo otula... artykuł papierniczy :)))
Fioletowy Baranek się omotał dokoła notesu :))), a skoro już dzisiaj dotarł na miejsce przeznaczenia, to mogę go pokazać.
Ale przede wszystkim machamy zbiorowo do Sunshine i wydajemy odgłosy gratulacyjno-pochwalne, bo się dzielna i mądra kobieta obroniła ostatnio i ma oficjalne "naukowe literki" przed nazwiskiem. A takie wydarzenia wśród blogowych znajomych skłaniają do dziergania Fioletowych Baranków!
A ja sobie po cichutku knuję jeszcze jeden prezent niespodziankę, ale cicho sza!
A zupełnie nie po cichu zapraszam jutro - 1 maja - święto pracy, rękodzielniczej też, więc zajmiemy się Razem-Pracowaniem, czyli będzie wielki finisz swetra robionego od góry.
Jak poinformowała mnie wczoraj Mama Moja Rodzona Jedyna jestem kolorystycznie bardzo wpasowana w trendy sezonowe. Nie żeby to miało jakieś znaczenie, bo ja mam wielki szacunek dla trendów, nawet sezonowych, ale jedynie na wykresach statystycznych : ))) Natomiast trendy modowe mają dla mnie znacznie mniejszy potencjał przysparzania radości.
Ale nie zmienia to faktu, że dziergam RUDO-LF-IK-a.
Tłumaczenie nazwy: RUDO - od koloru; IK - od Intensywnie Kreatywnej; LF - hmmmmmmmm... Lekka Fanaberia???... to się jeszcze przemyśli : )))))
Wzorek, niech go meszka oblezie!!!, dość wymagający - myślenia i kalkulowania, czy te dodane właśnie oczka to powinnam na prawo czy na lewo, żeby to od razu jakoś estetycznie wyglądało. Ale efekt mnie zachwyca. Poza tym już skończyłam formowanie reglanu, więc i po kłopocie z rozpracowywaniem dodanych oczek.
I dawno nie robiłam niczego "bizantyjskiego" wzorkowo, więc aż miło się intelektualnie powysilać.
RUDO-LF-IK jest obecnie po same pachy i będę się rozpędzać w dół korpusika.
Przemyśliwam bardzo intensywnie, czy nie zrobić wykończeń w ciemno czekoladowym kolorze. Czy taki cały rudy Rudolfik nie będzie mdły, ale na razie decyzje nie zapadły i pewnie do ostatniej chwili nie zapadną.
***
I oczywiście przypominam grzecznie, że...
A przypominam tym bardziej, że wczoraj organizatorki akcji rozesłały nam informacje o tym, jak się akcja rozwija. Ja to podsumuję tak: Za aktywność z pierwszego tygodnia dziękuję Wam bardzo, bardzo! A może nawet jeszcze bardziej! A w kolejnych tygodniach proszę tych z Was, którzy się jeszcze nie uaktywnili, a nie mają nic przeciwko, żeby kliknęli w logo akcji powyżej lub zajrzeli do wcześniejszego wpisu i dali Burdzie znać, że nam zależy.
A dla udowodnienia, że osoby zaglądające na Róg Renifera w ogólnych statystykach "akcyjnej" aktywności wypadają dość przyzwoicie, wrzucam grafikę podesłaną wczoraj jako "motywator" przez organizatorki akcji.
***
A następny wpis będzie na początku długiego majowego weekendu i będziemy w nim wykańczać Sweter Razem Od Góry Robiony.
A po nim... na chwilę zaentrelakujemy się na wszelkie sposoby.
Obiecałam sobie, że nie tknę prezentowych włóczek nawet najkrótszym drutem, dopóki nie skończę tego, co mam rozgrzebane. No dobrze, dopóki nie skończę co najmniej dwóch z trzech rozgrzebanych rzeczy. Zmotywowana więc jestem potężnie i tempo machania drutami mam iście rekordowe.
Fioletowy Pasiasty Otulacz dziergany głównie w podróży jest!
Same prawe, dwanaście rzędów robionych pojedynczą nitką na bardzo grubych drutach (4.50) i dwanaście rzędów robionych podwójną nitką na bardzo cienkich drutach (2.75). Brzeg wykończony wzorem francuskim - oczka nabierane od nowa, na brzegu - a żeby nie było nudno, to ten brzeg robiony potrójną nitką :)))
Sam Otulacz zaczęty z potrzeby wykombinowania sobie jakiegoś mało ambitnego dziergadła do wykonania w warunkach autostradowo-samochodowych. Ale przy okazji udało mi się wyrobić do końca resztkę cienkiego fioletowego akrylu, na który nie miałam pomysłu.
Robiony jako dłuuuuugi i dość szeroki szal, połączony później w okrąg. Pewnie w wersji "zwisającej" nosić go nie będę - bardziej mi się podoba jako forma zamotana.
Przy okazji mało urokliwa fotka z blokowania Otulacza, ale widać na niej, że druty do blokowania używane są nie tylko do chust i szali. Przy otulaczach też się sprawdzają bez zastrzeżeń.
Teraz bardzo entuzjastycznie rzuciłam się do wykańczania Razem Robionego Sweterka - rękawy, nadal w okolicach łokci. Przez chwilę przemknęła mi przez głowę myśl, że szybciej będzie, jak sobie wmówię, że bardzo potrzebuję swetra z rękawami trzy czwarte, a najszybciej - z rękawami do łokci :))) Ale twarda będę - będą długie.
W ramach drażnienia i nęcenia samej siebie uważnie przeglądam wzory chust i szali. Kilka typów już mam, ale decyzje ostateczne na razie nie zapadły. Z zielonego zapewne jakieś liście... Z czerwonego marihuana, czyli Echo, ale może jako szal... Z tęczowego... nie mam pojęcia! A z moheru od Godlesi chyba Percy :))))) Uwielbiam planowanie, prawie tak samo jak robienie.
Przełom kwietnia i maja to czas, kiedy moja rodzina dostaje kociokwiku i amoku, zamienia się w dobre, choć nieco oszalałe wróżki męskie i damskie, a ja jestem przesłuchiwana na okoliczność potrzeb, marzeń, zachcianek i zachciewajek imieninowo-urodzinowych.
I tak Ślubny bardzo subtelnie dopytuje, czy w tym roku bardziej kocham szyć czy robić zdjęcia... A Mama Moja Rodzona Jedyna informuje mnie, że nie było ładnego sztruksu, ale przecież jakieś sześć miesięcy temu wspominałam, że bardzo, ale to bardzo potrzebny mi jest len na spodnie i czy kolorystycznie preferuję kawę z odrobiną mleka czy mleko z odrobiną kawy...
A efekt jest taki, że ja dostaję gorączki z radości i nadmiaru prezentów i nie mam pojęcia, za co zabrać się na początek, bo najchętniej za przerabianie i przetwarzanie wszystkiego na raz.
Ślubny z wielkim zdziwieniem przyjął informację, że od kilku lat marzą mi się estońskie włóczki na chusty i szale. I czemu ja wcześniej nie wyznałam, skoro on miewa problemy koncepcyjne, czym mnie obdarować z okazji i bez okazji. Sam znalazł, sam wybrał i tym sposobem mam ponad pół kilograma tęczowej radości. Przede mną decyzja, które projekty chuściano-szalowo-szałowe powstaną.
I jakoś te wełenki cieszą nie tylko mnie. Mały też do nich zapałał miłością wielką:
Trochę nieodwzajemnioną:
Ale trudno go przekonać, że to nie zabawka:
Mama Moja Rodzona Jedyna poszła w metry bieżące i mam oto len w dwóch kolorach i dzianinę na spodnie do włóczenia się po domu. Od góry patrząc - len na spódnicę lub sukienkę (haftowaną prawdopodobnie), len na spodnie wyjściowe i dzianina na spodnie domowe.
I nawet niechcący Teściowa Moja Niepowtarzalna się przyczyniła do nieumiarkowanego zwiększenia stanu posiadania materiałowego, bo wyrwałam jej z szafy haleczki, koszuleczki i szlafroczki - idealne na podszewki.
I sama się też obdarowałam tym sztruksem, którego nie znalazła w sklepach Moja Mama Rodzona. A do kompletu bardzo wiosennie zielona bawełna na ewentualne koronki do tego "omszałego" sztruksu:
A skoro o nieumiarkowaniu dzisiaj, to od narzędzi i materiałów przechodzimy do robótek - tutaj też nieumiarkowane ilości :)))
Sweterek od góry razem z Wami robiony dzieje się w okolicach łokci :))) - rękawy dziergam, ale zdecydowałam, że długie mają być, więc sobie jeszcze podziergam, bo ręce mam prawie tak długie jak Ślubny :))))
No i robótka podróżna, bo pewnie się zorientowaliście po Twitterowych fotkach z weekendu, że spędziłam dwa dni w samochodzie. Robiła się Wstęga Pasiasta Jednokolorowa. I w sumie jeszcze jej trochę zostało do wydziergania i wykończenia szydełkiem:
O tym, co mi się zbiera do szycia, to nawet nie wspomnę, ale tam też pachnie nieumiarkowaniem :)))
I jeszcze się połupię w piersi pokutnie z dwóch powodów. Po pierwsze przepraszam, że mało mnie u Was na blogach, w komentarzach, ale zaglądam! Podziwiam! Zachwycam się regularnie! Za dwa, trzy tygodnie moje ilości czasu wolnego powinny już pozwolić nie tylko na odpisywanie u siebie na Wasze komentarze, ale i na powrót do regularnego komentowania u Was.
A po drugie łupię się w piersi, że aktualizacji puzzlowej nie było dawno, a jest co pokazywać i o czym pisać! Ale w tym tygodniu wykombinuję sposób na zrobienie fotek, na których widać wszystko (to już jest wieeeeelka powierzchnia :))) i się pochwalę, co tam naukładałam, o czym oczywiście dam znać.
Część pierwsza - gdzie oswajamy Tabelkę Samoliczącą, nabieramy oczka i kształtujemy reglan.
Część druga - gdzie dzielimy oczka na przód, tył i rękawy, kształtujemy podkroje pach i łączymy tył z przodem.
***
Dzisiaj w planach jest wykończenie dołu i rękawy.
Zaczniemy od wykończenia dołu - na filmie podsumowuję te opcje, z których na dole możemy skorzystać. Zasada ogólna jest taka - żeby nam się dół nie wywijał, należy "wyprodukować" na brzegu cokolwiek, co składa się z pomieszanych lewych i prawych oczek. Pod filmem jest zbiór linków do wzorów, które można na dole sweterka zrobić, a które już były pokazywane na blogu.
I przechodzimy do dołu robionego z szalonej mieszanki wzoru ryżowego, oczek prawych, lewych oraz prostego ażuru.
Naprawdę zachęcam, żebyście poszalały i zaprojektowały sobie ten dół samodzielnie, inspirując się moją mieszanką. Osoby robiące w okrążeniach robią tak, jak sobie w projekcie zapisały. Natomiast osoby, które robią sweterek rozpinany, w rzędach parzystych robią "lustrzane odbicie oczek" zapisanych w projekcie - tam, gdzie chcą mieć oczko prawe, to robią oczko lewe, a tam, gdzie chcą mieć lewe, to w rzędzie parzystym robią prawe.
Poniżej filmy pokazujące, jak można sobie ten dół zaprojektować:
I wykonać w wersji dla sweterka rozpinanego:
I kwestia zamykania oczek na dole. Zależy nam na tym, żeby zamknięcie było elastyczne, więc ostatni rząd zrobimy na baaardzo grubych drutach, a później takie luźne oczka zamkniemy szydełkiem.
Dół zamknięty, czas na rękawy!
Zaczniemy od wyrobienia podkroju pachy w rękawach, po kolei najpierw w jednym, później w drugim. Będziemy to robić, nabierając oczka w takiej samej sekwencji, w jakiej dodawaliśmy je, tworząc podkrój pach w tyle i przodzie. U mnie to będzie 1 oczko po prawej stronie, 1 po lewej, 2 po prawej, 2 po lewej - razem 6 dodatkowych oczek pod każdą pachą w czterech rzędach.
To zaczynamy od "rozbrojenia" zabezpieczeń i pierwszego dodanego oczka:
I kolejne dodane oczko:
I dwa oczka dodane na końcu prawych:
I moje ostatnie dwa na końcu lewych:
Walczymy o to, żeby oczka pod pachą były robione i dodawane bardzo ściśle, żeby nam pod pachami dziury-wywietrzniki nie powstawały. Jeśli jednak taka dziura się pojawi, to poradzimy sobie z nią nieco później, przy zabezpieczaniu nitek, bez paniki zatem! Nie ma takiej dziury, której nie da się naprawić :)))
Pamiętamy też, że nabieramy oczka nie na jednej, mdłej niteczce, bo wtedy dziura będzie jak złoto - wbijamy się co najmniej pod dwie nitki, a jeśli brzegi nam wyszły bardzo luźno, to czasami i pod trzy, żeby zniwelować prawdopodobieństwo powstania dziur.
Rękawy będę robić dwa na raz, na jednym drucie, techniką Magic Loop, więc rękaw z gotowym podkrojem pachy przekładam sobie na chwilę na pomocniczą żyłkę, ale nieco inaczej układając druty, żeby nam później było łatwiej "upchnąć" oba rękawy w odpowiednim układzie na jednej żyłce (końcówki pomocniczej żyłki mają mi wystawać na szczycie ramienia, a nie pod pachą).
I zabieramy się za drugi rękaw, powtarzając cały proces dobierania oczek na podkrój pachy z drugiej strony.
A kiedy mamy to gotowe, umieszczamy wszystkie oczka na jednej żyłce i zaczynamy robić dwa rękawy jednocześnie.
Oczywiście można robić je oddzielnie, ale wtedy trzeba sobie robić notatki, w którym okrążeniu rękawa zamykamy oczka, żeby rękaw zwęzić, aby w drugim rękawie zrobić to w takiej samej sekwencji.
Zamykanie oczek w celu zwężenia rękawów następuje od strony pachy i zawsze po dwa oczka (tuż na początku okrążenia i na jego samym końcu). Oczka staramy się przerabiać jako dwa razem na prawo, ale tak, żeby one nam się "kładły" w kierunku początku okrążenia, wtedy te oczka są mniej widoczne, bo nie tworzy nam się wyraźny "szew".
Oczka na początku okrążenia zamykamy tak:
Na końcu okrążenia tak:
O tym, co ile okrążeń zamykamy oczka w celu zwężenia rękawa, decydujemy dzielnie, samodzielnie, kierując się tym, jak szeroki chcemy rękaw. Staramy się jedynie, żeby robić to mniej więcej co tyle samo okrążeń, żeby nam wyszedł ładny kształt rękawa i nie było dziwnych "buł" :))
Rękaw kończymy i zamykamy tak samo jak dół sweterka.
***
W kolejnym, ostatnim odcinku zajmiemy się dekoltem i plisą na przodzie w sweterkach rozpinanych.
- Coś dla facetów jest? - zapytuje Ślubny na widok każdego kolejnego numeru Burdy, jaki przywlekam do domu. I najczęściej słyszy, że chyba śni. Nic nie ma! Nawet wykroju na męskie bokserki nie ma! A to, że się raz lub dwa razy do roku przydarzy Burdzie wrzucić koszulę bez polotu, blezer bez kształtu lub spodnie bez potencjału, to za mało.
Ale od marudzenia i narzekania jeszcze nikomu nie przybyło i się nie poprawiło! Dopóki głośno i wyraźnie nie damy znać Burdzie, że modele męskie to jest to, czego pożądamy bardziej niż kania dżdżu, nie ma szans na zmiany.
Jest potrzeba, jest pomysł, jest AKCJA!!!
Żeby się aktywnie przyłożyć i Burdzie przedłożyć... od dziś do 31 maja 2013 możesz:
3. Wysłać maila z prośbą o więcej męskich wykrojów do redakcji
niemieckiej Burdy, która tworzy i zatwierdza wykroje do wszystkich
edycji Burdy na świecie: burdastyle@burda.com
Przygotowaliśmy 3 wersje językowe petycji - po polsku, angielsku i
niemiecku. W temacie wiadomości wpisz swoje imię i nazwisko (np. Ola
Kowalska - Petition), aby wiadomość nie trafiła do spamu.
4. Na blogu albo fanpage'u opublikować informację o
akcji "Więcej męskich wykrojów w Burda PL". Teksty petycji i banery
akcji znajdziesz na Facebooku oraz na stronie:
http://meskiewykroje.blogspot.com/
My niżej podpisani Intensywnie Kreatywni, razem, w dwugłosie, zza maszyny, bo przecież szyjemy oboje, zachęcamy -
- Część pierwsza - gdzie oswajamy Tabelkę Samoliczącą, nabieramy oczka i kształtujemy reglan.
***
Część "pelerynkowa" swetra skończona, czas na oddzielenie oczek rękawów, ukształtowanie podkrojów pach i połączenie oczek przodu i tyłu.
Tak, jak pisałam w części pierwszej w tym kursie podkrój pachy będziemy kształtować jako małe łuczki, żeby nam się pod pachami sweterek układał bez zarzutu.
Założyłam, że będę dodawać 6 oczek i muszę zdecydować, w jakiej sekwencji. Po pierwsze 6 oczek dzielę na pół - żebym miała co dodawać po obu stronach przodu i tyłu. Czyli po lewej i po prawej dodaję po trzy oczka i zdecydowałam, że zrobię to w sekwencji 1 oczko-2 oczka.
To zobaczmy, jak to wygląda w praktyce. Zanim zaczniemy, przygotujcie zapasowe żyłki, żeby było na co przełożyć oczka rękawów, które przez chwilę będą kompletnie przez nas zapomniane.
Dodajemy pierwsze oczko na końcu prawych oczek tyłu:
I kolejne oczko na końcu lewych oczek tyłu:
A później zgodnie z założeniem dwa oczka na końcu prawych oczek tyłu:
I ostatnie dwa oczka na końcu lewych oczek tyłu:
Musimy jeszcze "wrócić" do miejsca, gdzie nam się tył łączy z kolejnym rękawem, czyli przerabiamy ostatni raz oczka tyłu prawymi i dochodzimy do rękawa, który wyślemy "na zesłanie", na pomocniczą żyłkę, zabezpieczając oczka przed spadaniem, kiedy będziemy się zajmować kadłubkiem. I od razu zajmujemy się kształtowaniem podkroju pachy w przodzie, powtarzając kroki takie same jak przy tyle:
Kiedy podkroje pach tyłu i przodu są gotowe, a oczka rękawów są poprzekładane na zapasowe żyłki i zabezpieczone, to czas na połączenie przodu i tyłu:
A po połączeniu lecimy do dołu... aż nam się znudzi :))) A raczej, aż uzyskamy pożądaną długość.
!!!Uwaga!!! Osoby robiące sweterek rozpinany kształtują podkroje pach tym samym sposobem, ale w nieco innej kolejności - najpierw w jednej części przodu (z jego jednej strony) i obcinają nitkę - oczka rękawa lądują na zapasowej żyłce - później podkroje pach tyłu i obcinają nitkę - oczka drugiego rękawa lądują na zapasowej żyłce - i w końcu podkrój pachy drugiej części przodu (po jednej stronie). A później "wracając" - na lewej stronie łączą przody i tył.
***
W części trzeciej pokażemy co najmniej, jak można ciekawie wykończyć dół swetra i zajmiemy się rękawami, zaczynając od podkroju pach właśnie w nich.
Filmowa instrukcja korzystania z tabelki jest poniżej. Opis także w samej tabelce. Ale jeszcze raz podkreślę dwie kwestie: wpisujemy dane tylko w zielone pola (niczego innego nie musimy i nie powinniśmy kursorem tykać:))); tabelkę poszerzania reglanu czytamy od dołu, od początku kolorowego zaznaczenia.
Kwestia próbki i dokonania pomiarów. Jeśli tabelka ma być rzeczywiście użyteczna, to nasze mierzenie musi być dokładne. Dlatego krótki "wykład" na temat dobrze zrobionej próbki i mierzenia gotowego swetra lub własnych obwodów.
Zwracam uwagę, że w filmie przyjęte jest założenie, że na podkrój pachy będziemy dodawać 6 oczek. Są osoby, które na podkrój pachy nie dodają ani jednego oczka i w momencie oddzielenia rękawów od kadłubka po prostu łączą "na ścisło" oczka przodu z tyłem oraz później oczka poszczególnych rękawów. Można, choć nie polecam - pod pachą robi nam się bardzo ścisło.
Druga szkoła to dodanie oczek na podkrój pachy na raz, czyli w momencie oddzielania oczek kadłubka od oczek rękawów dodaje się na raz założoną ilość oczek (nie za dużo, bo nam się zrobią fałdki pod pachami). Można, ale... wtedy nie "rysujemy" ładnej linii podkroju.
W drugiej części kursu pokażę takie dodawanie oczek, które podkrój kształtuje rzeczywiście jako mini łuk, co powoduje, że sweter powinien nam się układać pod pachami idealnie.
Ale na tym etapie trzeba zdecydować jedynie, ile oczek chcemy dodać - 6 to bezpieczna liczba, przy cieńszych włóczkach może być trochę więcej, przy grubych - trochę mniej.
To do roboty. Nabieramy oczka na dekolt. Zrobimy to używając prowizorycznego szydełkowego łańcuszka, bo to pozwoli nam później na ładne wykończenie dekoltu i na późniejsze ewentualne poprawki, jeśli okaże się, że trochę przesadziliśmy z wielkością.
Łapiemy szydełko i resztkową włóczkę i robimy łańcuszek:
Łańcuszek to podstawa do nabrania oczek i najpierw wersja dla osób robiących sweterek na okrągło czyli nie rozpinany. Korzystamy z tabelki po lewej stronie, gdzie zaczynamy nabieranie od oczek na tył swetra, od razy wkładając markery pomiędzy poszczególne oczka. Przypominam, że nabieramy oczka według wskazówek tabelki czytanej od dołu.
Jak widać po pierwszym rządku od razy zamykamy robótkę w okrąg, dodając "główny" marker, oznaczający początek okrążenia. I w celu pogłębienia reglanu przerabiam dodatkowo dwa okrążenia oprócz tych pierwszych dwóch wskazanych przez tabelkę. Czyli razem ma cztery okrążenia i czas najwyższy zacząć się zajmować reglanem.
W moim przypadku chcę wąziutką linię reglanowych oczek, więc jako "oczka reglanowe" przyjmuję dwa oczka, dwa dokoła markera. Jeśli ktoś chce szerszą plisę reglanową, to może przyjąć dowolną liczbę oczek, rozkładając je symetrycznie dokoła markera. Wtedy wyjdzie mu coś takiego, jak w Błękicie:
Kwestia sposobu dodawania oczek w reglanie to tyle pomysłów, ile dziewiarek. W filmie pokażę wersję dodawania na nitce z poprzedniego rzędu oczka reglanowego - to sposób, który gwarantuje, że nie ma dziur w okolicach reglanu.
Oczywiście, jeśli ktoś chce mieć ażurowe reglany, to robi zwykłe narzuty. Można też uznać za oczko reglanowe pierwsze oczko tyłu, pierwsze z każdego rękawa i pierwsze przodu i dodawać jak w drabince centralnej - tworząc reglan z pojedynczej linii "dziurek".
Ale my w tym kursie przyjmujemy, że oczka reglanowe to dwa dokoła markerów i dodajemy oczka przerabiając je na nitce z poprzedniego rzędu oczka reglanowego.
Dodajemy oczywiście zgodnie z zaleceniami tabelki - w co drugim okrążeniu.
I szalejemy aż do końca tabelki, poszerzając reglan w co drugim okrążeniu i przesuwając się w górę tabelki.
To teraz wersja dla tych, którzy chcą zrobić sweterek rozpinany lub sweterek z pęknięciem przy dekolcie. Korzystamy tym razem z przeliczeń, które prezentuje tabelka po prawej stronie, gdzie zaczynamy nabieranie od oczek połowy przodu.
!!!Zanim zaczniemy tabelka grzecznie pyta nas, ile oczek z przodu chcemy
przeznaczyć na ozdobną plisę, zapięcie!!! Jeśli chcemy tylko wąziutkie
wykończenie, to możemy wpisać w zielone pole po prawej stronie tabelki
0, bo dołożymy sobie może centymetr w postaci wykończenia. Ale jeśli ma
być szeroka plisa, to trzeba wpisać, ile oczek chcemy na nią
przeznaczyć. Tabelka dla sweterka rozpinanego to uwzględni i zwęzi
przód.
Tak samo robimy łańcuszek i nabieramy oczka zgodnie ze wskazaniami tabelki, patrząc na liczby na dole kolorowego zaznaczenia (bo i tym razem będziemy się przesuwać w górę tabeli). Tak samo wstawiamy markery i tak samo robimy dwa rzędy sugerowane przez tabelkę, ale sugeruję też dodatkowe dwa, żeby pogłebić podkrój reglanu.
A później zaczynamy w co drugim rzędzie dodawać wokół oczek reglanowych. Ewentualne wariacje na temat tworzenia plisy reglanowej omówione są powyżej, a ja w filmie pokazuję ten sam sposób - reglan tworzony wokół dwóch oczek reglanowych, czyli wąziutki i tworzony przez oczka dodane na nitce poprzedniego rzędu oczka reglanowego:
I też robimy tyle, ile nam tabelka mówi.
Uwaga!!! W celu pogłębienia reglanu po zakończeniu robienia "z tabelką" dodajemy dwa dodatkowe okrążenia/rzędy, żeby pod pachami mieć delikatny luz.
I czas na kształtowanie podkroju pachy, oddzielanie rękawów i łącznie tyłu z przodem, ale o tym w części drugiej.
Na pytanie, co łączy Rzym i Róg Renifera w podpoznańskiej miejscowości, jest w tej chwili tylko jedna odpowiedź - wielka fala wdzięczności i mnóstwo pozytywnej energii.
Jakiś czas temu Godlesia nieśmiało zapytała mailowo, czy może, ewentualnie, pod wieloma warunkami ujawnię jej swoje dane adresowe. Ujawniłam i dzisiaj krzyczę z Polski tak, żeby w Rzymie było słychać gromkie: "Dziękuję!!!"
Godlesiu, Twój prezent sprawił mi taką radość, że uśmiech z twarzy mi nie znika. Bardzo Ci dziękuję, bardzo, bardzo!
Moteczki jedwabiu z moherem są w rzeczywistości w kolorze pośrednim między gołębim a morskim (jak na moje niewprawne kolorystycznie oko) i napatrzeć się na nie nie mogę i nadotykać się ich też nie mogę - bajka po prostu. Już mi chodzą po głowie trzysta cztery pomysły, co powinno z tego powstać, żeby było godne tej prezentowej nitki.
Gazetka najprawdopodobniej spowoduje u mnie kolejny Atak Skarpetkowej Manii, bo zawiera kilkadziesiąt modeli "odzieży nożnej", a każdy z nich nie tylko krzyczy: "Zrób mnie!", ale jeszcze powoduje napad kreatywności twórczej i pomysły kłębią mi się całymi... kłębami :)))
A jako dodatek - i tu kolejne gorące podziękowania, tym razem od Ślubnego, który na wieść o tej części prezentu zaklaskał uszami i aż się dziwię, że jeszcze do domu z firmy nie wrócił, żeby dokonać konsumpcji :))) - kawa w czekoladzie. Mniam!!! Rodzynki w czekoladzie, orzechy w czekoladzie i wszystko inne w czekoladzie może się schować w porównaniu ze smakiem kawy w czekoladzie!
Godlesiu, dziękuję!!!! Bardzo!!! I jeśli masz czkawkę albo palą Cię uszy lub policzki, to przepraszam, ale nie mogę przestać myśleć o tym, jak bardzo wdzięczna się czuję za ten niespodziewany i cudowny prezent.
***
A skoro już jesteśmy w takich prezentowych i mailowych klimatach, to biegniemy dalej. Liliana z Zapomnianej Pracowni przysłała maila z prośbą o poinformowanie dziergających, że u niej jest Candy o "drucianym" charakterze. Zajrzyjcie, zobaczcie, może ktoś zapała żądzą posiadania moteczków i drutów.
***
A na koniec wiadomość dnia - Samolicząca Tabelka Reglanowa jest, działa, liczy, kolorkami błyska i rwie się do działania!!! Dumna jestem z siebie jak średnio wyrośnięty warchlak w czasie ciepłego dżdżu, żeby nie napisać wprost, że jak świnia w deszcz :)))) Wyszła tak, jak mi się wyśniło, choć wczoraj wieczorem przez chwilę miałam moment zwątpienia w to, czy jestem w stanie zmusić ją do liczenia tak, jak ja chcę, a nie jak ona chce :))) Ale nie będzie mną Excel rządził!
Udostępnię ją przy okazji pierwszego odcinka Sweterka Robionego Od Góry, czyli w weekend.
Starałam się, żeby była bardzo czytelna i przyjazna dla użytkownika, ale na wszelki wypadek będzie w komplecie filmik opowiadający "detalicznie", co i jak po kolei, co wpisujemy oraz co i gdzie nam samo wyłazi :)))
Zbuntowana Chusta w Hiszpańskich Klimatach skończona. I dobrze, że skończona... miałam się przynajmniej w co owinąć w czasie dzisiejszego spaceru. I nawet sobie potupałam, możliwe nawet, że w rytmie flamenco, ale nie w ramach ekspresji artystycznej... próbowałam się rozgrzać w tych zimnych okolicznościach przyrody.
Jak widać wyszło mi niezłe hiszpańskie szaleństwo, ale zachwycona jestem niewyobrażalnie. Miękkie, mięsiste, ciepłe, wielkie, idealne!
Falbanka podwójna, ta wierzchnia czerwona z czarnym ażurem na górze i czarnym brzegiem jest nieco bardziej marszczona niż czarna pod spodem - do tej dodałam mniej oczek, żeby było pod spodem spokojniej.
Wyszła mi ta chusta dość duża, ale robiłam ją na zasadzie - ile nitki w motku, tyle oczek dziergam. Przy okazji pozbyłam się wielkiego motka czarnego kłaczastego "czegoś" i małego moteczka czerwonego kłaczastego "czegoś". Po namoczeniu "cosie" zaczęły roztaczać woń lekko zmokłej owcy, więc prawdopodobnie to czarne musiało mieć w sobie choć troszkę wełny.
***
A w ramach "zanęcania" do Razem-Robienia pokażę Wam...
Bo doszłam do wniosku, że skoro mamy się "zaentrelakować", to podejdźmy do tematu całościowo i pokażmy nie tylko, jak się dzierga chusty, ale także, jak się dzierga proste kawałki, na przykład szale albo przody do sweterka. I musiałam sobie siąść i przypomnieć kwestię tych bocznych trójkącików-wypełniaczy.
W ramach przygotowań do Razem-Robienia powstaje też Wszystko-Licząca Tabelka Excelowa do reglanu i jeśli uda mi się ją zrobić tak, jak mi się wyśniła, to chyba kwiknę z zadowolenia, bo policzy, podświetli, posprawdza, kawę zaparzy i tylko na drutach nie powinna próbować robić :))))
***
Ja się oddalam pożytecznie spędzać popołudnie, a Was zostawiam z ostatnim zdjęciem - dwa kłaczaste "cosie" razem :)))
Będę Was prosić o wykazanie się szóstą z cnót... cierpliwością.
Bo obiecałam Wam, że w ten weekend zaczniemy Razem-Robienie, ale przeliczyłam się nieco z moimi umiejętnościami rozciągania doby i wykorzystywania "międzyczasu" i nie udało mi się przygotować wszystkiego, co do Wielkiego Startu potrzebne. A w ciągu tygodnia na odmianę Ślubny nie ma dla mnie i moich filmów czasu.
Ale!!! Wielkie i Ważne Zlecenie, Które Spędzało Mi Sen z Powiek i Pożerało Czas Wolny zostało dziś w południe zakończone, ponad 100 stron raportu z badania leży i czeka w katalogu "Do Wysłania", a ja jestem wolna i... swawolna :))) I mogę się w końcu bez wyrzutów sumienia zająć przyjemnościami. A Ślubny obiecuje swoją pełną dyspozycyjność od piątkowego wieczoru.
***
W ramach ugłaskiwania niecierpliwych i rozczarowanych mam dwie ... "łapówki", "ugłaskiwacze", "przepraszacze", jak zwał tak zwał, ale mam nadzieję, że ułatwią przetrwanie do przyszłego tygodnia.
Po pierwsze oprócz tego, że zaczniemy Razem-Robiony sweterek od góry, to szybciej pojawi się też początek entrelacowej chusty, żeby te osoby, które czekają właśnie na nią, nie musiały z powodu opóźnień planować jej w lipcu.
A po drugie...
Już przy poprzednich Razem-Robieniach padały w mailach pytania, czy może pojawi się jakaś grafika, którą będzie można sobie pobrać i wstawić na bloga jako świadectwo tego, że się razem-szaleje z innymi.
To proszę bardzo, można sobie ściągnąć bezpośrednio z wpisu albo zajrzeć tutaj i wykorzystywać na Waszych blogach do woli. Na wszelki wypadek wrzucę też do bocznego paska, żeby było łatwo dostępne.
***
Przy okazji, skoro już tu dzisiaj jestem, to najnowsze zdjęcie Zbuntowanej Chusty. Basia podrzuciła mi doskonały pomysł na jej wykończenie. Sama od początku myślałam o falbanie, później o podwójnej falbanie, później o pasku koloru, ażurze i podwójnej falbanie, a dzięki Basi i jej inspiracji będzie falbana podwójna w dwóch kolorach - wierzchnia czerwona, a spodnia czarna i te wszystkie paski i ażury też :))) Na zdjęciu krwista wierzchnia warstwa w trakcie "udziergu":
Ta czerwień oczywiście jest krwista :)))
Ile mam oczek na drucie, to nawet nie chcę wiedzieć, ale efekt zapowiada się bardzo... hiszpańsko.
***
To ja się oddalę świętować ukończenie Orki na Zawodowym Ugorze, a Was zostawiam ze Śpiącym Kotem:
