Przenosiny

wtorek, 23 grudnia 2014

GORĄCE ŚWIĄTECZNE ŻYCZENIA



sobota, 13 grudnia 2014

SZALEŃSTWA PRZED ŚWIĘTAMI

Na stronie kolejny odcinek Sagi o Rozpinanym - wszystko o wykończeniach.


Jest też ramowy plan Razemrobień na rok 2015. Plan ambitny i szeroki, ale wykonalny... mam nadzieję :)

I w końcu może Was zainteresować to, co się dzieje w Sklep-IKu, gdzie jesteśmy w pełni przygotowani do ostatnich dwóch zakupowych tygodni przed Świętami. Zajrzyjcie do newslettera - KLIK.


czwartek, 13 listopada 2014

6000M/24H

Zaczynamy wczesnym popołudniem już w najbliższą sobotę! 
Walczycie o 6 kilometrów włóczki litewskiej Midary, a na jej zdobycie macie tylko 24 godziny.


sobota, 18 października 2014

PAŹDZIERNIK KOŃCZYMY Z FAJERWERKAMI

Październik kończymy niezłymi fajerwerkami. 

Po pierwsze jest już pełen kurs Razempoduchowania.



Ale to nie wszystko - konkurs COŚ DO TOREBKI to okazja do wygrania skórzanej torebki-listonoszki sponsorowanej przez sklep VeraViolla i Jesiennego Intensywnie Kreatywnego Zamotu:


sobota, 27 września 2014

JESIEŃ POD HASŁEM CHUST

Kolejne Razemrobienia powoli wkraczają z fazy planów w fazę realizacji. Jednak nasz wielki tegoroczny finał, czyli kolejna razemrobiona chusta zostanie wybrana przez Was i spośród Waszych propozycji.
O chuścianych planach i nie tylko możecie poczytać w najnowszym newsletterze strony IK.

Drugą ważną kwestią jest pojawienie się nowego działu w Sklep-IKu. Zapraszamy Was do IK-Extra, gdzie znajdziecie mnóstwo bardzo oryginalnych motków w niewiarygodnie promocyjnych cenach.
O tym, co się dzieje w Sklep-IKu, ponieważ IK-Extra to nie jedyna nowość, możecie przeczytać w newsletterze Sklep-IKu.


sobota, 13 września 2014

SOBOTNI PRZEGLĄD NEWSLETTERÓW

Po wakacyjnym nieco spokojniejszym okresie, wracamy do regularnego wysyłania newsletterów. Tak, w liczbie mnogiej, bo teraz będą dwa - Sklep-Ikowy i ze strony IK.

Na stronie przede wszystkim zapowiedź kolejnego Razemrobienia - tym razem będziemy dziergać poduchy w warkocze. Ale jest też przegląd jesiennej mody. W tym recenzja propozycji męskich, przygotowana przez Ślubnego, który bardzo "radośnie" podszedł do tematu.


W newsletterze Sklep-IKowym... promocje-promocje-promocje.



czwartek, 14 sierpnia 2014

RAZEMOPAKOWYWANIE

Koniec wakacji to doskonała okazja na kolejne Razemrobienie - tym razem Razemopakowywanie, bo będziemy dziergać pokrowce, piórniki i kosmetyczki - co komu potrzebne.
Szczegóły na stronie - wystarczy kliknąć w zdjęcie:


piątek, 25 lipca 2014

INTENSYWNIE FOTOGRAFICZNE WAKACJE

Wakacje są doskonałym momentem, by podnieść swoje umiejętności fotografowania. Ślubny przygotowuje dla Was Wakacyjny Mini Kurs Fotografii, który w prosty i lekki sposób pokazuje, jak robić zdjęcia blogowe, które będą zachwycać.

Jest też Wakacyjny Konkurs Fotograficzny!



piątek, 4 lipca 2014

O WAKACYJNYCH PLANACH I NIE TYLKO


Już rosną emocje związane z głosowaniem w Konkursie Inspirowanym Futbolem. Ebook z wzorami przygotowanymi przez uczestników Konkursu prawie gotowy.
Oprócz tego w newsletterze o RazemTorbieniu, nowych wzorach dostępnych do bezpłatnego ściągnięcia ze strony. I o nowym pomyśle Ślubnego - cyklu wpisów, które łatwo i z humorem będą podpowiadały, jak robić lepsze zdjęcia na Wasze blogi o tematyce rękodzielniczo-twórczej.

piątek, 20 czerwca 2014

wtorek, 10 czerwca 2014

KONKURS INSPIROWANY FUTBOLEM - ZACZYNAMY!

Pierwsze mecze mundialowe zbliżają się wielkimi krokami. Czas na Konkurs Inspirowany Futbolem!

Szczegóły na stronie - klikamy w grafikę poniżej.

Dobrej zabawy!

piątek, 6 czerwca 2014

WEEKENDOWY POMIAR SZYBKOŚCI I NIE TYLKO

Ten weekend upłynie nam pod hasłem Pomiaru Szybkości Dziergania. 

Ale to nie koniec! Już w środę zaczniemy Kreatywny Konkurs Inspirowany Futbolem - szczegóły już w środę.



piątek, 30 maja 2014

WEEKEND POMYSŁÓW NA WYKORZYSTANIE RESZTEK

W ten weekend pojawi się szydełkowy wzorek idealny do wykorzystania resztek. 
Więcej pomysłów na zagospodarowanie zapasów znajdziecie na stronie.


sobota, 24 maja 2014

WZORY, WZORKI, INSPIRACJE

Na stronie pojawiło się już kilka wzorów większych i mniejszych do ściągnięcia. Poniżej link do zestawienia tego, co już dostępne.



A na zachętę zdjęcie najnowszego tłumaczonego wzoru - Sivia Harding i jej Tibetan Clouds.


piątek, 16 maja 2014

TYM RAZEM SZYKUJEMY OTWARCIE SPA

W tym tygodniu najciekawszą informacją z nowej strony jest ta, że... otwieramy SPA, czyli Strefę Postów Autorskich. 


W ramach tego bloga funkcjonowała Galeria Rzeczy Razemrobionych i Galeria Letniej Szkoły Szycia (linki w pasku po prawej). Fotki przychodziły od Was, ale za to, jak są prezentowane odpowiadałam ja. Teraz zmieniamy zasady - to Wy będziecie mieli możliwość nie tylko pokazania zdjęcia, ale także napisania kilku słów. Więcej o szczegółach SPA już jutro na stronie.



czwartek, 8 maja 2014

IK POLECA PIERWSZY ŚNIEG I BIGOS :)

Pierwsze dni "życia i internetowego bycia na swoim" za nami. Dziękujemy Wam za wszystkie pochwały, komentarze i wsparcie!

Żeby blog nie został zakwalifikowany do "obumierających" i nadal były dostępne wszystkie zawarte na nim kursy, teksty, opisy, będę regularnie raz w tygodniu dzielić się z Wami linkiem do newslettera nowej strony. Wystarczy kliknąć w poniższe zdjęcie i zostaniecie przeniesieni na stronę, gdzie zebrane są najciekawsze wpisy z ostatnich kliku dni.

Newsletter 0001

niedziela, 4 maja 2014

POŻEGNANIE... EEEE TAM, TO TYLKO PRZEPROWADZKA

W styczniu tego roku wypłynął temat książki, że dobrze by było, żeby powstała. Że Wam się marzy. Że już możecie zacząć "kolejkować" pod księgarniami. Przez jeden wieczór rozpętaliśmy ze Ślubnym istną burzę dwóch mózgów i rozważyliśmy wszystkie za i przeciw. Okazało się, że dla mnie samej forma książki ma duży urok - bo dotyk papieru, bo zapach farby drukarskiej, bo zdjęcia. Jednak od razu wiedziałam, że jest jedno wielkie "ale" - tylko tekst i zdjęcia to bardzo ograniczona forma przekazywania wiedzy. A ja lubię sobie pogadać, popokazywać Wam "ręcznie", dać pliki do wydrukowania. I wtedy nas olśniło - książka to za mało, stwórzmy stronę internetową! (Od razu uspokajam te z Was, które mi tej książki nie odpuszczą - ja wcale tego pomysłu nie skreśliłam. Za jakiś czas zapewne bardzo poważnie pomyślę o wydaniu czegoś z pogranicza dziergania i komedii  :))))
Ślubny dał mi mniej więcej miesiąc na podjęcie ostatecznej decyzji. Bo uświadomił mi, że jeżeli chcę prowadzić stronę z taką regularnością wpisów jak do tej pory bloga i z takim samym zaangażowaniem, to zmiany nie mają wielkiego sensu. Że to będą tylko przenosiny z miejsca na miejsce - dużo zadymy i cała masa pracy, a zmiana... w zasadzie tylko adresu. 
"Jeśli chcesz mieć swoją stronę, to ona musi żyć non stop. Będziesz miała roboty więcej niż na etacie. Przygotowanie opisów, kursów, filmów. Zdjęcia robione tak, że mucha nie siada. Wpisy. Szukanie tematów i inspiracji. Plus administrowanie tym wszystkim. A ty już masz dwa i pół etatu, w porywach trzy. Dasz radę? Może czas się zastanowić, co tak naprawdę chcesz robić w życiu?"
I tu będzie bardzo osobiście - to pytanie "co tak naprawdę chcę robić w życiu?" - nie daje mi spokoju od dawna. Czy ja sobie siebie wyobrażam za dziesięć lat, siedzącą i klepiącą kolejny raport z badań ankietowych na temat poziomu stresu zawodowego przeprowadzonych na reprezentatywnej próbie pracowników przedsiębiorstwa X? Albo tysięczną opinię na temat systemu ocen pracowniczych w korporacji Y? Czy wyobrażam sobie, że za dziesięć lat będę nadal uczyła? Owszem, wyobrażam sobie, ale nie jest to szczyt moich marzeń. Szczytem marzeń jest robienie tego, co się kocha i wiara w to, że da się na tym zarobić. I tak, ja wiem, że piszę o zarabianiu na rękodziele w Polsce. Kraju, gdzie jeszcze kilka pokoleń musi wymrzeć, żeby cena serwety robionej na szydełku przewyższała koszt materiałów i energii elektrycznej. 
Kolejna burza dwóch mózgów - bo przecież Ślubny musi zaakceptować to, co ja sobie nawymyślam. Świąteczny wyjazd do domu rodzinnego to okazja do przegadania ponad 10 godzin w samochodzie. Gdyby koncentracja pomysłów objawiała się świeceniem pomysłodawców, to poruszalibyśmy się po autostradzie pojazdem jarzącym się jak bożonarodzeniowa choinka. Postanowiliśmy, że myślimy szeroko i w długiej perspektywie. Że nie zastanawiamy się - "czy to chwyci?". Że wychodzimy z założenia, że zmusimy "to, do chwycenia". Ślubny jest geniuszem nietuzinkowych pomysłów, a jednocześnie osobą, która bardzo twardo stąpa po ziemi i nie daje się ponieść fantazji. Gdzieś między Strykowem a Wrześnią powstało coś na kształt biznes-planu dla... tak naprawdę dla mnie : )))

Efekt? 
Dzisiaj zapraszam Was na moją i tylko moją stronę internetową.

Będzie tam wszystko to, do czego jesteście przyzwyczajeni i wiele więcej.
Jest BLOG - który nadal będzie moim rogowo-reniferowym blogiem. Będzie się tu jednak pojawiać nieco więcej wpisów... publicystycznych.
MIXER - to miejsce, gdzie zaserwujemy Wam mieszankę inspiracyjno-humorystyczną złożoną z drobiazgów znalezionych w sieci.
RAZEM ROBIENIE - czy ja nawet muszę tłumaczyć? Nadal będzie. Pierwsze już wkrótce. 
KURSY - czyli filmy i opisy o technikach, trikach, trudnych kwestiach.
WZORY - coś, czego nie było. Pojawią się tu dwie kategorie: wzory tłumaczone i moje wzory autorskie. Z plikami pdf do ściągnięcia, filmami pokazującymi, jak sobie radzić z trudniejszymi momentami.
IK POLECA - dział, w którym będę Was zachęcać do odwiedzania innych stron, ciekawych blogów, stron z wzorami itp.
DO POBRANIA - gdzie już pojawiły się pierwsze tapety do ściągnięcia. Tapety specjalnie dla dziergających, szyjących, tworzących. Przepraszamy, nie ma jeszcze tapety z Małym, bo ciągle kłócimy się, którego zdjęcia należy użyć :)))

Dla Was to wszystko jest - tak samo jak do tej pory - za darmo. Nie mamy zamiaru zarabiać na ściąganych przez Was plikach, wzorach, opisach. Ale niech Was nie zdziwi, że będą pojawiały się elementy komercyjne - sponsorowane konkursy, reklamy na stronie, recenzje (ale zawsze oznaczone wyraźnie, że to materiał promocyjny, żeby wszystko było jasne). Obiecuję, że nie będzie zalewu reklam, że to jest nadal Intensywnie Kreatywna strona, gdzie macie się czuć, jak... na Rogu Renifera :))))

Ta strona to mam nadzieję początek. Ślubny skończył snucie bardzo długofalowych planów na rozważaniu, w jakim kraju opłaca się wynająć halę z maszyną produkcyjną do wyrobu włóczki :))) Ale na razie rozgośćcie się na nowej stronie.

Ten blog nie znika! Zostaje na zawsze, z całym tym ładunkiem tekstów, wiedzy, kursów, filmów. Nadal możecie komentować, pytać, chwalić się!
Na blogu będą też pojawiały się raz w tygodniu wpisy o tym, co nowego i ciekawego na stronie (żeby coś się tu działo i żaden administrator nam tej strony nie zamknął : ))).

Tutaj jest link do wpisu, gdzie znajdziecie podstawowe informacje, jak się poruszać po stronie, żeby wykorzystywać wszystkie jej możliwości, czyli między innymi zarejestrować się jako użytkownik, zapisać na newsletter czy pobierać pliki. 

wtorek, 29 kwietnia 2014

JEDEN KOŁNIERZYK, DRUGI KOŁNIERZYK, TRZECI...

Kołnierzyk zrobiony na podstawie Tajemniczego Wydruku zamienił się w wyrób ozdobiony i wykończony.

Jak widać poniosło mnie w kierunku bezpiecznej czerni, pasującej do wszystkiego. Brzegi to oczywiście szydełko. Na górze doszyta wstążka do wiązania, która ma malutkie pętelki wzdłuż brzegów, co świetnie zrobiło krawędzi samego kołnierzyka. Natomiast czarne zdobienia wewnętrzne to dohaftowane linie i doszyte czarne koraliki.

W trakcie blokowania powstało poniższe zdjęcie - "Sprzęty kuchenne jako element działalności twórczej szalonej dziewiarki".

Musiałam na czymś złapać idealny kształt koła i duża miseczka do zupy okazała się strzałem w dziesiątkę.

Ale to nie koniec kołnierzyków. Żeby udowodnić, że prosty wzór daje wiele możliwości twórczych, zrobiłam jeszcze dwie kolejne ozdoby "około-szyjne". 

Wersja czarna to test tego, gdzie się we wzorze znajdzie najlepsze miejsce na koraliki. Od razu uspokajam, że wzór dostępny za kilka dni dla Was będzie miał te koraliki uwzględnione.

A później mordowało mnie to, co napisałyście w jednym z komentarzy pod poprzednim wpisem, że taka klasyczna biała wersja, bez fajerwerków też może być urokliwa. A że miałam do przetestowania rozrysowany schemat - bo przecież musiałam sprawdzić, czy się gdzieś w tych "chińskich znaczkach" nie pomyliłam - to powstała też wersja "prosto i według wzoru".

Wszystkie czekają na usztywnienie i ostateczne prasowanie. Nabyłam już drogą rozpaczliwego kupna krochmal w sprayu. 
Rozpaczliwego, bo okazało się, że to nie jest dobro pierwszej potrzeby i albo "było i wyszło", albo "a o czym pani mówi?" W końcu, w odruchu desperacji dopadłam panią na lokalnym ryneczku. Pani handluje towarami z Niemiec. I okazuje się, że "ależ oczywiście, a proszę bardzo, złotych polskich osiem, a jak się skończy, to przyjdzie pani do mnie jak w dym". Uffff...

***
A teraz uprzedzam lojalnie, że zniknę na trochę - zapewne na cały długi weekend, bo Ślubny zakończył etap techniczny tworzenia strony i zaczyna się domagać pierwszych "wypełniaczy" merytorycznych - "napisz, przygotuj, wybierz fotki, zdecyduj, wyślij maile, pochwal mnie jeszcze raz, że taką ładną stronę Ci zrobiłem..." : )))))) 
Ale za to kolejny wpis to już zapewne będzie zaproszenie "na nowe".

środa, 23 kwietnia 2014

WYDRUK BARDZO TAJEMNICZY

Już jakiś czas temu Mama Moja Rodzona Jedyna doniosła mi przez telefon, że dokonała odkrycia. Znalazła w domowych papierzyskach przepisany na maszynie wzór na kołnierzyk. Mało tego, od pierwszego spojrzenia twierdziła, że na pewno ja to pisałam. Ona się nie przyznaje. O kołnierzyku nic nie wie.

Co ciekawe, ja kołnierzyka też nie kojarzę. Nie pamiętam, żebym popełniła "druciany" kołnierzyk, dziecięciem będąc. Przepisywanie też musiało być działalnością mało ekscytującą, bo wymiotłam ją z pamięci doszczętnie. Ale nie zapieram się zadnimi łapami, nie odżegnuję, może pisałam... Alternatywą jest to, że nam ktoś przepisany wzór niecnie podrzucił :)))) 

Nie zmienia to jednak faktu, że będąc w domu z Wielkanocnej okazji, kartkę zabrałam, wielce zaciekawiona, co to za kołnierzyk. Z opisu wywnioskowałam jedynie, że ażurowy, dość klasyczny. Żadnych ozdobnych fajerwerków opis nie zawierał.

Impreza rozrywkowa zaczęła się w zasadzie od pierwszego zdania na tajemniczym wydruku, że mam robić na drutach o grubości 1.50... Taaaaak, posiadam takie, ale normalne, bez żyłki, proste, klasyczne. A na prostych drutach nie robiłam już ładnych parę lat. Poczułam się, jakbym wdeptywała w bardzo "oldschoolowe" klimaty - wzorek z lat '70 lub '80, do tego proste metalowe druty - ach, wspomnień czar!

Śledząc rozpiskę, dziergałam sobie spokojnie, ale niezbyt długo, bo już w 5. rzędzie rozpiska poinformowała mnie, że mam "1 o. zgubić". Przy czym kilka oczek wcześniej stało jak byk, że "2 o. razem"... Ki czort?
Gdyby tych dwóch razem nie było, to od razu bym sobie wytłumaczyła, że zgubić, to po prostu dwa razem na prawo i po kłopocie. Ale skoro dwa razem mam gdzie indziej, to co to za gubienie. 
Sama poczułam się zagubiona doszczętnie i groził mi zez rozbieżny, bo usiłowałam łypać prawym okiem na robótkę, a lewym na wydruk, w nadziei, że mi się coś rozjaśni. 
W przypływie rozpaczy zaryzykowałam nawet założenie, że wydruk naprawdę każe mi oczko zgubić, czyli zdjąć z drutu, puścić samopas, niech się pruje do jakiegoś momentu i tworzy ekstrawaganckie efekty zdobnicze. Prześledziłam uważnie kolumnę z tym potencjalnie gubionym oczkiem i szybko się okazało, że jak je dosłownie zgubię, to spruje mi się do pierwszego rzędu i tyle będę oczko widziała, a efekt zdobniczy będzie... bardziej niż ekstrawagancki.
I wtedy mnie oświeciło, że zgodnie z tym, co widzę na drutach, to "2 o. razem" i "1 o. zgubić" to określenia na dwa razem na prawo, ale raz przerabiane w normalnej kolejności, a raz ze zmianą kolejności na drucie, żeby się te dwa razem kładły w dobrą stronę we wzorze.
Słowa, jakie się z ust mych sypnęły po tym odkryciu, nie nadają się do publikacji, bo łatwo je podciągnąć pod znieważenie, a przy odrobinie dobrej woli - nawet pod groźby karalne z użyciem drobiu hodowlanego :))))

Niemniej kołnierzyk robił się od tego momentu milutko i bezproblemowo. Okazuje się, że wydrukowany tajemniczy wzór daje w efekcie to:

Czyli wzór na grzeczny kołnierzyk.

Jak widać z założenia odrzuciłam pomysł dziergania jego białej wersji, żeby choć trochę odejść od klasyki. Mało tego - na tym gotowym już klasycznym podłożu będę "rzeźbić" dalej, żeby zrobić z tego coś mniej szkolnego, a bardziej przypominającego modny dodatek do sukienki lub bluzki. Pomysł jest, zobaczymy, jak mi się przełoży na rzeczywistość.


***
I w tym miejscu dziękuję za wszystkie życzenia spod poprzedniego wpisu, te imieninowe, świąteczne, milionowe i te dotyczące planowanych zmian. 
A dziękuję dopiero teraz i hurtem, bo na odpisywanie indywidualne nie było szans. Święta były wyjazdowe, więc tak naprawdę spędziłam dwa dni w samochodzie lub przy stole. Z nieograniczonym dostępem do dóbr jadalnych, ale bardzo ograniczonym do Internetu :)))

niedziela, 20 kwietnia 2014

ŚWIĄTECZNO-IMIENINOWY MILION



Pięknych Świąt dla tych świętujących w każdym z obrządków.
Radości, słońca i uśmiechu dla tych, którzy po prostu odpoczywają od codziennej bieganiny.



To było po pierwsze i najważniejsze.

Po drugie
Bardzo dziękuję za wszystkie życzenia świąteczne dla nas.

Po trzecie 
Równie mocno dziękuję za pochwały dla Śnieżnej Chusty. Bez dwóch zdań mobilizują mnie one do szybszego porządkowania notatek i tworzenia opisu "na gotowo".

Po czwarte
Mamy milion blogowych odwiedzin, według licznika Bloggera.
Dziękuję!!! To Wasz milion wejść, a moje miliony powodów do radości i dumy. I tak się "kalendarzowo" złożyło, że mam piękny prezent na imieniny!
Świętujemy okolicznościowym nagłówkiem :)))

Po piąte
Ta "milionowa" okazja to dobry moment na uchylenie rąbka tajemnicy dotyczącej "majowych wielkich zmian na lepsze"... I od razu napiszę, że nie będzie to książka. To będzie coś znacznie lepszego :))))
Podsumowując w jednym zdaniu - Intensywnie Kreatywna idzie na swoje i to szerokim frontem.
Od ponad miesiąca pracujemy bardzo intensywnie nad tym, żeby stworzyć coś bardziej mojego, autorskiego, większego, ciekawszego, z zawartością, która będzie inspirować, intrygować, uczyć i bawić...
I mam nadzieję, że tak, jak imieniny świętuję milionem na blogu, to urodziny za kilkanaście dni będę świętowała, informując Was, że można już zajrzeć na... bardzo Intensywnie Kreatywną stronę internetową.
Trzymajcie kciuki!!!

Ślubny odmówił na razie pokazania, jak będzie wyglądać sama strona, ale w zamian pozwolił na małe "ujawnienie filmowe" :))) Oto nowa czołówka, jaka będzie otwierała wszystkie filmy z kursami, przerobiona na zapowiedź, że już wkrótce...



piątek, 18 kwietnia 2014

ŚNIEŻNA CHUSTA

Chusta skończona. Na razie nadal mówię na nią Śnieżna Chusta, bo jeszcze nie ma "docelowego imienia" : ))))

W części głównej - słynny wzór gwiazdkowy. Border skromny, ale dwukolorowy, z powtórzeniem gwiazdkowych elementów i koralikami na deser. Ale za to końcówka... podwójna falbana z kolorową krawędzią. 

Relatywnie rzadko spotyka się chusty z założenia dwukolorowe, ale postanowiłam nieco złamać schemat i zamiast prób robienia ażurowego broderu (który jakoś zupełnie mi "nie leżał" jako uzupełnienie gwiazdek) pobawić się kolorem. Eksperyment uznaję za udany.

Całość ma 160 cm wzdłuż prostej krawędzi i 80 cm wysokości (z uwzględnieniem falban). Zdobienia to nieco ponad 100 koralików i mnóstwo oczek w falbanach : ))))
Robione z mieszanki wełenki z akrylem, grubość nitki typowo chuściana, czyli 800 metrów w 100 gramach. Zużyłam nieco ponad 90 gram na całość. Druty nr 3.75, co skutkuje tym, że gwiazdki po zblokowaniu gotowej chusty zachowały przestrzenną fakturę, nie zamieniając się w ażur delikatny jak mgiełka.

Teraz pozostaje mi uporządkowanie notatek. Grzeczne poproszenie Ślubnego, żeby zrobił katalogowe zdjęcia, godne umieszczenia w opisie. A później całość trafi do Was. Mogę obiecać, że w pierwszym tygodniu maja, o ile nic się nie posypie :)))

wtorek, 15 kwietnia 2014

DEKLINACJA BORDERU

Mianownik (kto?, co?)  - Border okazuje się w Śnieżnej Chuście niezłym wyzwaniem. Wzór części głównej jest bardzo strukturalny, przestrzenny wręcz, dlatego cienki, delikatny ozdobny brzeg od razu został skreślony z listy możliwości. A to oznacza kombinowanie do kwadratu, żeby było równie "mięsiście", z pazurem i dobrze "się widziało" z całością.
Poniżej z założenia widać... tyle borderu, co potwora z Loch Ness na zdjęciach świadków jego wodnych objawień. Ale przecież nie można pokazać zbyt dużo przed premierą :))))


Dopełniacz (kogo?, czego?) - Do borderu nie można podejść jak żaby "na aby aby" ani jak rak, czyli "byle jak". Bo on jest jak wisienka na torcie, kończy, zdobi, najbardziej rzuca się w oczy, kiedy się chustą poowijamy.

Celownik (komu? czemu?) - Dlatego borderowi poświęciłam w Śnieżnej Chuście sporo czasu i... prucia. Nie podobało mi się to, że w pierwszej wersji między wzorem gwiazdkowym a wyraźnym początkiem borderu było trzy (!!!, Ślubny do tej pory puka się w czoło i marudzi coś o fanatycznym perfekcjonizmie) rzędy prawych oczek. Prułam. Z duszą na ramieniu, bo prułam na poziomie gwiazdkowego wzoru. Wizja zgubienia wszystkich narzutów była dziewiarskim horrorem.

Biernik (kogo? co?) - Ale po pruciu i poprawkach patrzę na ten border z zadowoleniem. Pasuje do całości. Koraliki ma. Twórcze powtórzenie wzoru głównego też. Kropla koloru obecna.


Narzędnik (z kim?, z czym?) - Z borderem w prototypowej chuście zaraz się rozstanę, bo zostało mi zaledwie kilka bogatych w oczka rzędów. Zamykanie oczek, chowanie nitek, pranie, blokowanie i... i w końcu się okaże, co mi wyszło. Bo na razie chusta na drutach przypomina oczywiście zniechęconą do życia amebę.

Mianownik Miejscownik (o kim?, o czym?) - W borderze trzeba się będzie zmierzyć z mnóstwem oczek, ale efekt końcowy powinien wynagrodzić ten wysiłek.

Wołacz (o...!) - Z wołaczami, to ja mam zawsze problem, bo mi się wydają sztuczne i teatralne w wyrazie. Szczególnie stosowanie wołacza wobec ozdobnych brzegów chusty. Zatem wybacz mi, o borderze!, że nie będzie poematu na twoją cześć, ballady też nie, ani nawet soneciku czy fraszki.

Premiera Śnieżnej Chusty - na początku maja. Bo wydzierganie prototypu to jedno, ale teraz muszę swoje bardzo "artystyczne" notatki przełożyć na porządny opis wykonania. Ale to, co mi wyszło pokażę wcześniej, kiedy tylko chusta ze smętnej ameby zamieni się w eleganckie śnieżne powierzchnie i stanie się wdzięcznym obiektem do fotografowania.

***
I coś z zupełnie innej beczki. Osoby dziergające i szyjące lubią drobiazgi użytkowe z elementami sugerującymi ich pasje i lekkie bziki - zawieszki, kolczyki, spinki do włosów. A ja się nigdy nie pochwaliłam, że mam bardzo krawiecki zegarek...

Ile lat go mam? Nawet nie chcę liczyć, bo wyjdzie, żem posunięta w latach niewiasta :)))

środa, 9 kwietnia 2014

ŚNIEG

Czytam "Śnieg" Orhana Pamuka - płatki, śnieżynki, zawieje, zamiecie i zaspy, mnóstwo tego w "Śniegu". Nic dziwnego, że gwiazdki zamieniły mi się w śnieżynki...

A tak poważnie, odkopując się spod śniegu, kiedy pojawił się film o tym, jak się dzierga wzór gwiazdkowy, wiele osób od razu zobaczyło w nim wielki "chuściany" potencjał. I pojawiły się maile, jak to zrobić, żeby przełożyć ten wzór na trójkątną chustę. Obiecałam wtedy, że siedem lat nie minie i pojawi się porządna rozpiska. 
Na razie ogarnęłam część główną. Dziergam "wersję prototypową" i intensywnie kombinuję, co z wykończeniem... Na razie bladego pojęcia nie mam. Liczę na to, że mi się przyśni, zanim dotrę do "borderowych" rzędów.

Jak tylko cały wzór będzie rozpisany, to będzie dostępny do ściągnięcia i... bardziej niż prawdopodobne jest Śnieżne Razem-Robienie. Kiedy to nastąpi? Najprawdopodobniej na początku maja.

***
Zmiana tematu. Zmiana projektu. Zmiana koloru. 
Zrobiłam "temu Ślubnemu sweterku" kolorowe wstawki do przyszycia na linii reglanu na tyle. Z determinacją godną lepszej sprawy przetestowałam innowacyjny sposób łączenia. Efekt jest taki:

We wstawkach zaczynałam na prowizorycznym szydełkowym łańcuszku i nie zamykałam oczek na końcu, tylko "pozbierałam" je podobnym szydełkowym łańcuszkiem. Tym sposobem miałam po dwóch stronach "żywe oczka". I te "żywe oczka" jedno po drugim przeciągałam na lewą stronę głównej części pleców i zabezpieczałam szydełkiem, robiąc łańcuszek po lewej stronie. Oczko po oczku, szydełkiem... Ale warto, bo linia łączenia jest prosta jak drut, a efekt bardziej niż estetyczny i bez dziur. (Będzie film na temat. Dopisałam do długiej listy filmów do nakręcenia. :))))

I z rozpędu przeszłam do dziergania przodu, z paseczkiem. Przy okazji na zdjęciu poniżej widać, że kolorowe wstawki na plecach zwężają się w kierunku pachy i widać łączenie pod kątem w zbliżeniu.

***
Odnośnie Bardzo Poważnych Decyzji i pytań, kiedy coś, cokolwiek będzie wiadomo. 
Ślubny wczoraj wieczorem zadał mi bardzo podobne pytanie - kiedy ja się ogarnę ze wszystkim... Bo on swoje zrobił, teraz muszę ja, żeby dalej mógł działać on i wykańczać wszystko. 
Po prychnięciu. Po bardzo kwiecistej mowie, zawierające mnóstwo "ale..., no wiesz..., samo się nie zrobi,... kiedy ja mam to wszystko..., inne obowiązki..., przecież brzuchem do góry nie leżę..., a w ogóle ja nie ogarniam...". Doszłam do wniosku, że jakiś "deadline" by się przydał, jako motywator, bacik na leniwca. I zdecydowałam, że tym granicznym terminem będą moje urodziny, czyli pierwszy tydzień maja. 
Zapewne zbiegnie się to mniej lub bardziej z milionem odwiedzin na blogu, plus te urodziny - bardzo dobra data na wprowadzenie w życie zmian, howgh, amen, kropka! 

sobota, 5 kwietnia 2014

DOBRA ŻONA...

Dzierganie swetra dla Ślubnego, swetra zwariowanego i z mnóstwem dzikich pomysłów może komuś podsunąć myśl, że ja jestem dobrą żoną. Jak się ktoś zagalopuje, to może nawet - perfekcyjną żoną... 
Taaaaaaaaaaaaaaaaaaak, to dzisiaj ten wyidealizowany obraz nieco podupadnie.

Perfekcyjna żona jesienią udała się do Pasmanterii Obrzydliwie Dobrze Zaopatrzonej i nabyła tkaninę lnianą, skażoną nieco dodatkiem sztucznych włókien. Tkaninę gniecioną, o niebanalnym odcieniu deszczowego letniego nieba. Na pytanie Ślubnego, co z tego ma być, perfidna kobieta rzuciła niezobowiązująco: "A może letnie spodnie dla ciebie..." Ślubny się rozpromienił, wyraził wielką chęć posiadania rzeczonego odzienia i uprzejmie poprosił o odłożenie szycia do wiosny, żeby miał spodnie "na miarę" i to miarę wiosennie aktualną.

Tkanina została z marszu zdekatyzowana i taka uprana i odprasowana leżała, nie wadząc nikomu, w szafie na antresoli. Aż do momentu, kiedy perfe... perfidna żona doszła do wniosku, że potrzebuje spódnicy. Kolejnej spódnicy do kostek - ewidentnie po okresie spódnic do kolan nastąpiła u mnie gwałtowna zmiana preferencji i znowu wszystko musi prawie zamiatać podłogi. I jakoś mnie do tego lnu ciągnęło. 

I tak, zamiast spodni dla Ślubnego, z lnu została uszyta spódnica dla mnie. Rozkloszowana na dole, ściągnięta gumką na górze - model 34 z Anny (Anna Moda na szycie 1/2014). Jedyna zmiana to przedłużenie jej o 7 cm.

A przepraszam, była jeszcze jedna drobna modyfikacja. Ponieważ ten len nie jest miękki i lejący, to dodałam małe zaszewki na każdej z czterech części wykroju, żeby materii zbieranej gumką w pasie było nieco mniej i żeby mi się tam nie robiły mało wdzięczne "buły".

Spódnica była szyta jako dodatek do Tęczowego sweterka - spokojny dodatek :))) Razem prezentują się tak:

I jeszcze zbliżenie na tkaninę. Na zdjęciu jest świeżo po prasowaniu, więc poziom "zgniecenia" jest niewielki. Zastanawiam się, co się będzie działo po praniu - czy nie będzie ciekawiej w wersji bardziej "pogniecionej".

Od razu dodam, że Ślubny nie pała do mnie żadnymi negatywnymi uczuciami. Przyjął stratę materii lnianej po męsku i nie zanosi się na akcje odwetowe... przynajmniej taką mam nadzieję. 

***
A teraz uchylę Wam rąbka tajemnicy - jak upojne bywa robienie zdjęć, kiedy ma się czworonoga "na stanie" i to czworonoga, który nie może sobie darować.
Ślubny robi fotki i wszystko idzie sprawnie i bezproblemowo do momentu, kiedy Mały orientuje się, że jest impreza, a jego tam nie ma.

Najpierw Mały po prostu pojawia się w pobliżu i ma dylemat, bo pan robi fotki i pani robi fotki - osiołek nie bardzo wie, w który obiektyw wsadzić mordkę:

Ale to trwa jakieś pięć sekund i Ślubny już niewiele może... To znaczy może przeczekać albo zacząć robić zdjęcia kotu :)))

I żeby nie było - chusta, kwiatek, wszystko jedno. Kwiatek się obwącha:

Tylko trochę gorzej z dokopaniem się do korzeni :)))

***
A gdyby się ktoś pytał, czemu Ślubny robi fotki chust, które dziergałam już jakiś czas temu i które na blogu już były... :)))))))) Tajemnica... jeszcze przez jakiś czas. Ale podjęliśmy ze Ślubnym Bardzo Poważne Decyzje i praca wre, żeby je urzeczywistnić. Między innymi dlatego na razie nie będzie Razem-Robienia, ale obiecuję, że kiedy już "ogarniemy chaos w tej piaskownicy", to nie tylko Razem-Robienie się pojawi, ale i inne fajerwerki i wodotryski. Ale to jeszcze trochę potrwa.