RÓŻOWA "BŁYSKAWICZNA" MAGIA

Miałam wczoraj pogapić się na maxi księżyc, powzdychać, powyć ewentualnie z głębi piersi. Miałam upolować spadające gwiazdy, ponownie powzdychać i zgodnie z zabobonem pomyśleć życzenie, takie wielkie, ważne i "że och". Miałam, ale wzięło się zachmurzyło i zaczęło lać. Zamiast księżyca i spadającej materii gwiezdnej miałam spektakularny pokaz błyskawic z dodatkowymi efektami audio w tonacji basowej. 

Zasmuciłam się wielkim zasmuceniem i poszurałam na górę do Kącika Szalonej Rękodzielniczki poprawiać sobie humor Różową Magią, czyli moją własną wersją nieba, z księżycem i innymi cudami, w kolorze róóó-żooo-wyyym.

Dla wzmocnienia efektu dramatycznego najpierw jeszcze parę zbliżeń na detale materiału, bo to jest czysta astrologiczna poezja.

I nawet są napisy (kocham napisy na materiałach), ale nawet nie próbuję ich odszyfrować, żeby się nie okazało, że to jakaś obraza moralności, uczuć religijnych lub zdrowego rozsądku* (* niepotrzebne skreślić według uznania).

A powstała Różowa Magiczna Błyskawiczna Spódniczka ("błyskawiczna", bo uszyta w godzinę z małym hakiem i "błyskawiczna", bo błyskało się za oknem konkursowo).

A inspiracja dopadła mnie po obejrzeniu najnowszego wpisu Ani, gdzie ostatnie dwie wiosenne, słodkie spódniczki na gumce rzuciły się na mnie i nie chciały puścić. No to uszyłam swoją. Tym bardziej, że odczułam potrzebę posiadania spódnicy lekkiej, przewiewnej, domowo-tarasowej.

Przy okazji "zaszalałam" (cudzysłów, bo trudno to nazwać prawdziwym szaleństwem) i szew boczny został potraktowany jako szew francuski (French seam), czyli po lewej stronie wygląda on tak:

Dla zainteresowanych tutaj można obrazkowo prześledzić sobie i poczytać po angielsku, jak się po francusku zaszywa materiałowe farfocle wewnątrz szwu. Doskonałe rozwiązanie, jeśli nie chcemy obrzucać brzegów, a szew ma być mocny jak złotówka w czasach kryzysu.

***

A tak z innej beczki, ale w temacie spódniczek to miałam sen... Śniło mi się, że posłanka Kempa Beata szyła dla mnie spódniczkę ołówkową, z prześlicznej materii w stylizowaną szkocką kratę, w tonacji niebiesko-turkusowej. Cudny był ten materiał, aż się do niego oczy, łapy i nożyczki rwały. I wzmiankowana posłanka była właśnie na etapie krojenia... i usiłowała spartolić robotę konkursowo. A mnie serce krwawiło, że nie dość, że spódnicy nie będzie, to jeszcze zniszczy mi taki cudny materiał. Co jej usiłowałam wyrwać nożyczki z rąk albo werbalnie dawałam do zrozumienia, że źle czyni, to patrzyła na mnie i powtarzała jak katarynka, że "Pani poglądy polityczne nie powinny wpływać na ocenę mojej pracy" (koniec cytatu). A ja miałam gdzieś moje poglądy polityczne, tylko chciałam ratować przyszły wyrób krawiecki i sama to zrobić.

Obudziłam się, zanim doszło do rękoczynów, ale zyskałam kolejny punkt na liście "materiały wyśnione, zakup pożądany". Piękna była ta krata, chcę!

***

Zmiana tematu, zmiana narzędzia rękodzielniczej zbrodni - druty! A na drutach fioletowa tunika, która zyskała już całe białe wykończenie na dole i obecnie wygląda tak:

Teraz będę "prawić", czyli robić same prawe oczka gdzieś hen, hen do okolic biustu, po drodze lekko zwężając tunikę na poziomie talii, ale nie za bardzo. Bo ja mam straszne tendencje do robienia rzeczy obcisłych, a to ma być luźne.

***

Uwaga, kolejna zmiana narzędzia zbrodni - igła! Haftuje się Kolejny Niespodziankowy Prezent. Oczywiście całość zostanie pokazana dopiero po tym, jak prezent dotrze, gdzie powinien. Ale przecież można pokazać troszkę, kawałeczek, elemencik. No to proszę, kawałeczek jak się patrzy:

Haft powstaje w mojej uwielbianej technice "Blackwork", chociaż u mnie to "black" nigdy nie występuje, bo ja zazwyczaj lecę kolorami. Osoby zainteresowane tym, co można wyczarować z pomocą "Blackwork" zapraszam tutaj, są też darmowe wzory.

Wcześniejsze moje poczynania w tej technice to:

Przechowalnia igieł

Wbijalnia igieł

Pasek do Turkusowej Sukienki (zdjęcia na końcu zlinkowanego wpisu)

Pracochłonna dłubanina, ale efekty są bardzo eleganckie i przy bardziej skomplikowanych wzorach po prostu piękne.

***

I specjalnie dla rosnącej rzeszy fanek Małego - dziś długi kocio z szerokiej (i wysokiej) perspektywy, na swoim ulubionym dywaniku.

***

To ja pójdę sobie. W kierunku zamrażalnika. Po sorbet z czarnej porzeczki. Urodzinowy :)))