DRUTY DZIELIMY NA...

Cała dzisiejsza notka jest na specjalne zapotrzebowanie zgłoszone przez Ulę, która poprosiła o łopatologiczne wyjaśnienie dla początkujących, do czego cały ten druciany osprzęt służy i jaką krzywdę można nim uczynić.
Będzie - jak zwykle u mnie w tutorialach - długo, nadmiernie obrazkowo i mam nadzieję jasno i przejrzyście. 

I żeby kolejnej świeckiej tradycji stało się zadość na początek obrazek pozytywnie nastrajający. Oto mała Matylda (kotka Mojej Rodzonej Mamusi), kiedy miała kilka tygodni i ganiała razem z braćmi, tfu!... ganiała braci po mojej własnej wykładzinie. Przy okazji pokazując, że wie, iż myszy należy traktować z zęba, nawet mlecznego.

A teraz, pozytywnie nastrojeni, zaczynamy zgłębianie wiedzy drucianej. Otóż według pierwszego i najważniejszego kryterium druty dzielą się na... te, które lubimy i dobrze nam leżą w rękach i te, których nie lubimy!!! Co oznacza, że dla jednych druty bambusowe to cud, miód i orzeszki, inni wybiorą te akrylowe, a ktoś jeszcze będzie chwalił metalowe. Co do materiału, z którego druty są zrobione, to trzeba sobie potestować i wybrać te, którymi dzierga się najprzyjemniej.

Moja druciana kolekcja wygląda tak (żeby się ktoś błędnie nie zasugerował - porządek robiłam specjalnie do zdjęcia :) normalnie to wygląda to jak druciana apokalipsa upchnięta w pokrowcu):

Mam na stanie druty metalowe (w tym w przewadze aluminiowe) i bambusowe. Nie mam akryli i nigdy nimi nie robiłam. Ale biorąc pod uwagę ich obłędną kolorystykę, to się kiedyś załamię i kupię sobie w prezencie bez okazji.

Jeśli chodzi o moje wrażenia z porównania metalu i bambusa. Wolę metalowe, bo bambus, szczególnie przy cienkich drutach, wydaje mi się zbyt delikatny. Cały czas mam histeryczne podejście, że mi się drut złamie (i to jest moja histeria, bo przecie bambus wytrzymały jest, ale...)

Druty z żyłką też bywają bambusowe i tutaj moje doświadczenia są negatywne - łączenie żyłki i bambusa jest zbyt nietrwałe i trzy razy bambusowe druty z żyłką odmówiły mi posłuszeństwa w trakcie roboty i zostawałam z przerwaną żyłką, uciekającymi oczkami, łzami w oczach i nieparlamentarnym słowem na ustach. Ale!!! Moje bambusy nigdy nie były zbyt kosztowne. Może średnia cena przekładała się na kiepską jakość?

Podsumowując kwestię wyboru między metalowymi, akrylowymi i bambusowymi drutami - trzeba sobie samemu sprawdzić, przetestować i nie sugerować się w tej kwestii niczyimi opiniami.

Podobnie subiektywnie podchodzić należy do końcówek drutów. Jedni wolą zaokrąglone, bo im się nie wbija we włóczkę w czasie roboty i nic się nie rozdwaja. A inni wybiorą ostre jak szpikulec, bo łatwiej wbić się w oczko. Ja jestem z tych pośrednich, czubek musi być wąski, ale na samym końcu zaokrąglony. Kwestia wyraźnego czubka nabiera większego znaczenia przy robieniu na przykład warkoczy i innych wzorów, gdzie przekłada się oczka - jakoś łatwiej tego dokonać, mając bardziej zaostrzone końcówki.

Drugi podział - druty proste długie, skarpetkowe, z żyłką.

Druty proste długie służą do robienia prostych płacht: szalik, tył lub przód sweterka.

Mój wachlarz drutów prostych to jak widać od 1,5mm do 6,00mm. I produkowane są w Polsce co pół milimetra i dobrze mieć pełny zestaw, żeby można było robić z różnych grubości włóczki (inną numerację i oznaczenia drutów są w USA, ale nie będę mieszać).

Druty skarpetkowe są krótkie i ostre z obu stron. Zawsze pakowane po pięć. Robi się na nich na okrągło rzeczy o małych obwodach, czyli skarpetki czy rękawiczki.

Poniżej zdjęcie rękawiczek z kciukiem w trakcie obrabiania na drutach krótkich.

Są osoby, które na widok pięciu drutów skarpetkowych zaczynają krzyczeć i z obłędem w oczach oddalają się w zorganizowanym pośpiechu. Bo te druty dla wielu osób żyją własnym życiem, wysuwają im się z robótki (trzeba robić na nich bardzo ścisłe oczka, żeby temu zapobiec). Osoby te wymyśliły technikę Magic Loop, która pozwala wywalić pięć krótkich drutów w kąt i robić to samo na drutach z żyłką (sugeruję wygooglanie "magic loop youtube" i będzie mnóstwo filmików pokazujących, jak to działa). Ale ja tam uwielbiam to brzęczące żelastwo.

Druty z żyłką służą generalnie do robienia rzeczy na okrągło o większych obwodach - doły spódnic, całe korpusy sweterków. Druty takie mają żyłki o różnej długości łączącej druty - najpopularniejsze są 60 i 80 cm, ale mam i 120 cm, gdyby mi przyszło do głowy robić sukienkę lub spódnicę o bardzo szerokim dole. Poniżej zdjęcie najnowszego dzieła jeszcze na etapie robienia na żyłce.

 

Robiąc na drutach z żyłką na okrągło nie mamy szwów! I ja tam lubię, kiedy nie muszę zszywać i co się tylko da robię na drutach z żyłką.

Druty z żyłką są też często traktowane tak, jak zwykłe druty proste, czyli robi się na nich proste płachty, robiąc po prawej i lewej stronie (a nie na okrągło). Szczególnie przydaje się to przy wielkich chustach. Pod koniec oczek jest przy nich tyle, że na zwykłych drutach prostych nijak nie daje się tego szaleństwa zmieścić. A żyłka odpowiedniej długości mieści baaaaardzo dużo oczek. 

I teraz małe wyznanie - ja w ogóle nie używam długich prostych drutów! Wszystko, nawet proste płachty robię na drutach z żyłką. Bo po pierwsze takie druty są lżejsze. Po drugie - nadają się do robienia w samochodzie (druty długie mieszczą się na szerokość tylko w wypasionych limuzynach, a walenie kierowcy końcówką lewego druta przez 450 kilometrów... mogłaby się spełnić groźba wywalenia mnie z samochodu i przymocowania na dachu do relingów). Po trzecie... ja kocham swój zestaw drutów z żyłką!

I tu dochodzimy do drutów z żyłką w zestawach.

Ja mam druty metalowe firmy HiyaHiya. Mają relatywnie małą rozmiarówkę - od 2,75 mm. 

Dostaje się zestaw końcówek o różnej wielkości i żyłek o różnej długości. Skręca się jedno z drugim i można dziergać w dowolnej konfiguracji.

Dla mnie zasadniczą zaletą takich drutów jest ich konstrukcja - miejsce łączenia żyłki z częścią metalową jest ruchome, a dzięki temu wytrzymalsze i mniejsza szansa na pęknięcie żyłki właśnie tam. I sama żyłka jest bardziej elastyczna.

Minus? Koszt zakupu, ale... Ja się długo łamałam, że nie, że po co, że ja mam zwykłe żyłki i nie chcę żadnych wynalazków. Ale jak kupiłam, to przepadłam. 

Oprócz drutów przydaje się jeszcze następujące żelastwo:

- Agrafki do przekładania oczek chwilowo nie tykanych drutem.

- Druty pomocnicze do warkoczy, pomagające zapanować nad oczkami przekładanymi w trakcie ich tworzenia. Sama nie posiadam, bo warkocze robię na żywca, ryzykując pogubienie oczek, ale ja tam lubię hazard. Można sobie obejrzeć takie cudo pod podanym linkiem.

- Znaczniki do robótek, wszelakiej maści, bardziej lub mniej ozdobne, ze zwisami ładnymi lub nie. Sama używam kółek od biustonoszy :) Oznacza się nimi początek rzędu, kiedy robimy na okrągło na żyłce lub początek wzoru albo miejsca newralgiczne na przykład przy chustach i szalach szaleńczo ozdobnych.

I ostatnia rzecz - jaka grubość drutów do danej włóczki?

Po pierwsze producenci są na tyle naiwni, że sugerują to na opakowaniu. Zazwyczaj gdzieś na etykiecie drukują dwa skrzyżowane druty i piszą, jakim rozmiarem włóczkę atakować. Poniżej kilka przykładów:

Dlaczego piszę, że producenci są naiwni... bo i tak trzeba decydować samemu.  

Ogólna zasada jest taka - im grubsza włóczka, tym większy rozmiar drutów. Ale... właśnie zawsze jest jakieś ale. Jeśli należy się do grupy "ścisło-robiących" i oczka robimy tak, że nam się ledwo po drucie przesuwają, to wybierajmy nieco większy rozmiar. Jeśli należymy do grupy "luźno-robiących", to cieńszy drut jest wskazany, żeby oczka były nieco mniejsze.

Poniżej jest zdjęcie próbki dzianiny zrobionej z akrylu na różnych grubościach drutów.

To cały czas 18 oczek i 10 rzędów każdym rozmiarem drutów.

Początek jest na drutach 2,5 - dzianina wychodzi bardzo zwarta, bez prześwitów, ale za to sztywna.

Druty 3,5 to rozmiar sugerowany przez producenta - dzianina nadal zwarta, bez prześwitów, ale za to bardziej miękka.

Druty 4,5 - Oczka robią się coraz większe, przez dzianinę zaczyna być widać, co jest pod spodem.

I w końcu 6,00 - mamy bardzo miękką dzianinę, ale za to z dziurkami na wylot. 

Na których drutach robić? A to zależy! Przede wszystkim od tego, jaki efekt chcemy osiągnąć. Sweterek rozpinany, kiedy nie chcemy, żeby nam było wszędzie widać, co mamy pod spodem, zrobiłabym na zalecanych drutach 3,5 (lub 3,0). Gdybym robiła spódnicę, która ma się sztywno trzymać z dala od nóg i wyglądać jak dzwon - 2,5. A jeśli chcę niezobowiązujące swetrzysko do owijania się to można wybrać druty 6,0. 

I jeszcze jedna uwaga - powyższy wykład o rozmiarze drutów dobieranych do grubości włóczki ma się nijak do robienia ozdobnych szali i chust. Tutaj robimy z cienizny włóczkowej i na relatywnie grubych drutach.

Takie robótki są później bardzo namiętnie blokowane, co rozciąga oczka i powoduje, że dostajemy efekt mgiełki. Powyższa chusta robiona była z nitki, którą normalnie producent kazałby nam zrobić na drutach 1,5 lub 2,0, a ja robiłam to na drutach 3,5.

Czyli w przypadku chusty - dobieramy druty znacznie grubsze od tych sugerowanych.

Uff... to chyba tyle w ramach podstaw zastosowania drucianych narzędzi zbrodni. Mam nadzieję, że Ula poczuje się usatysfakcjonowana, a może przyda się jeszcze komuś.

Teraz uprasza się osoby komentujące do dołożenia swojej porcji doświadczeń i przeżyć drucianych. Może jest ktoś, kto robi na akrylach, bo sama jestem ciekawa wrażeń. 

I na koniec, w nagrodę dla tych, co dotrwali - obrazek uroczy. Tym razem Mały, kiedy był malutki i właził nam namiętnie do pokrowca na sofie i tylko zerkał, czy ktoś zauważył, że robi to, czego nie powinien.