LICEALNY SENTYMENT

W czasach licealnych miałam kieckę - czarną, długą, falbaniastą. Kochałam ją miłością bezbrzeżną. Nosiłam do wszystkiego. Balerinki pasowały do niej równie dobrze jak ciężkie czarne glany. I teraz, mając w planach przerób metrów bieżących lnu w kolorze lnianym, doszłam do wniosku, że poddam się licealnemu sentymentowi i uszyję Falbaniastą Po Same Kostki.

Ślubny robiąc zdjęcie wydał polecenie: "Nóżka na Angelinę" :)))

Szyta według samodzielnie zmajstrowanego wykroju. Karczek przygotowany na podstawie wykroju spódnicy podstawowej, obciętego około centymetra poniżej linii bioder.

Jest mnie sporo w biodrach i takie niskie cięcie powoduje, że pierwsza falbana jest wszywana poniżej najszerszego miejsca w okolicach tyłka i nie dodaje wtedy wizualnie zbędnych centymetrów. 

Ponadto ta pierwsza falbana jest mało "obfita", właśnie po to, żeby wszycie na linii bioder nie dokładało mi w obwodach.

I jak widać falbany nie były marszczone, tylko upinałam je z małymi zakładkami.

Dla zainteresowanych - przy moim wzroście 177cm, wysokość falbany to około 30 cm "żywego materiału", czyli po wszyciu zostaje mniej więcej 28/29cm. Długość poszczególnych pasów to:

- karczek - według wymiarów, na dole jest obwód bioder plus 1cm (u mnie około 112 cm)

- I falbana - około 170 cm - mały przyrost, żeby nie było dużo nadmiernego materiału do wszycia na linii bioder;

- II falbana - około 300 cm;

- III falbana - nieco ponad 600cm.

Zamiast odszycia góry zrobiłam podwójny karczek. Podszewka na całości nie tylko usztywnia, ale i sprawia, że miękki len lepiej się trzyma na "naturalnych wypukłościach" :))) Lewa strona spódnicy i spodnia warstwa "karczkowa" poniżej:

I fotka poglądowa lewej strony spódnicy (kieckę mam przyłożoną do siebie, więc to wcięcie w talii to mrzonka i magia ręcznego ściśnięcia :))))

Szycie długich, falbaniastych spódnic to impreza wysoce rozrywkowa. Te zakładeczki, szczególnie przy upinaniu sześciu metrów materiału to jest zadanie dla cierpliwych zwolenników medycyny naturalnej, bo akupunkturę ma się za darmo :)))

I na pewno trzeba mieć spory zapas nici (szew, obszycie, stębnówka :))) i jeszcze większy zapas szpilek. Mnie wizja braku ostrego osprzętu zamajaczyła w momencie upinania dołu do podszycia. Ale przypomniałam sobie, że mam zachomikowane pudełko króciutkich szpilek w szufladzie (na co dzień używam długich szpilek) i dopięłam dół tymi maleństwami.

 

Len (prezent od Mamy Mojej Rodzonej Jedynej) szył się doskonale, ale jeszcze raz potwierdziło się, że Brzydal ma "czujnik" złych jakościowo nici. Nawleczone nici "no name" chińskiej produkcji i Brzydal od razu dał mi do zrozumienia, że współpracy nie będzie i mogę liczyć jedynie na przepuszczone szwy. Zmiana nici na porządne i szyło się jak złoto. 

Mam jeszcze jeden kupon identycznego lnu, tylko w kolorze musztardy i też będzie długa kiecka, ale już nie falbaniasta, choć przez chwilę mnie kusiło uszycie Falbaniastej Powtórki z Rozrywki, ale ile można mieć falban w szafie :))) Będzie Musztardowe Safari...