Przenosiny

czwartek, 25 października 2012

SPÓDNICA RAZEM SZYTA - PROLOG

Tradycyjnie zaczynamy od Prologu - czyli spisu materiałów i narzędzi niezbędnych do bezproblemowego uszycia spódnicy. A żeby się miło nastroić to oglądamy Kota Deszczowego:

Będziemy szyć najbardziej klasyczną spódnicę świata, czyli prostą spódnicę ołówkową, dopasowaną zaszewkami, z paskiem i pęknięciem z tyłu - czyli taką jak na rysunku poniżej:
Zdjęcie książki Zofii Hanus "Kulisy kroju i szycia. Bluzki i spódnice", WATRA, Warszawa 1990, s. 21

Ale żeby nie było nudno, to będzie można trochę zaszaleć i na podstawie tego samego wykroju, dzięki niewielkim czarom papierowo-nożyczkowym, uszyć spódnicę poszerzaną, czyli taką:
Zdjęcie książki Zofii Hanus "Kulisy kroju i szycia. Bluzki i spódnice", WATRA, Warszawa 1990, s.32
I oczywiście każdy z tych wariantów daje możliwości szaleństwa zdobniczego - na przykład doszycia ozdobnego wykończenia dołu, koronek, lamówek, ozdobnych plis, czy wszycia wypustki między pasek a spódnicę. Kontrastowe ozdobne szwy też mile widziane. Jeśli ktoś potrzebuje inspiracji, to niech zajrzy do Ani, bo nikt tak nie szyje i nie ozdabia spódnic ja ona.
Żeby nie komplikować sprawy, tym razem szyjemy spódnicę bez podszewki, bez kieszeni. Z tego samego powodu z tyłu zrobimy tylko pęknięcie, a nie rozporek.

Robiąc wykroje, będziemy korzystać z porad z książki pana Ryszarda Kowalczyka "Krój odzieży damskiej".

A zatem spis rzeczy niezbędnych w podziale na poszczególne etapy działań wojennych przedstawia się następująco.

KONSTRUKCJA WYKROJU:
- papier (w wielkich płachtach, ja używam zwykłego brązowego papieru pakowego);
- centymetr;
- linijka oraz linijka dłuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuga (metrowa najlepiej, ja takowej nie mam i na co dzień posługuję się listwą podłogową z Castoramy - patrzymy sobie na zdjęciu poniżej, to brązowe :))));
- ekierka i to spora (koniecznie!!!, bo będziemy łapać kąt proste; jeśli ktoś nie ma, to wystarczy kartka papieru ksero lub do drukarki formatu A4 i będziemy zakładać, że producent ciął kartki pod kątem prostym :))));
- nożyczki;
- ołówek plus gumka (na wszelki wypadek)
- przyda się kalkulator, bo będzie trochę dzielenia.

KROJENIE I SZYCIE:
- Materiał dowolny (raczej nie bardzo delikatny), oba fasony pozwalają swobodnie korzystać z materiałów z dowolnym wzorem. Na uszycie średniej długości (tuż za kolano) ołówkowej spódnicy potrzebujemy około metra materiału o szerokości 135/140 cm (osoby szczupłe nieco mnie, puszyste - więcej; na mini- mniej, na dłuższą - więcej ;)))). Spódnica rozszerzana - potrzeba około 1,5 metra materiału o szerokości 135/140 cm. Osoby zaczynające szyć niech lepiej mają lekki zapas materiału, po co się stresować, że zabraknie. 
- Fizelina lub dowolne, niefarbujące płótno bawełniane do usztywnienia paska. Ja sama fizeliny unikam, bo się po kilku praniach potrafi poodklejać, pomarszczyć i jakoś się z fizeliną nie lubimy. Zamiast tego używam w jej miejsce płótna bawełnianego. Potrzebujemy tego w formie paska o szerokości 4cm i długości nieco większej niż nasz obwód w pasie (plus 4/5 cm).
- Nici - pasujące kolorystycznie do materiału. Jeśli ktoś ma w planach kontrastowe szwy (stebnówki), to również nici w kolorze planowanych szalonych szwów.
- Zamek błyskawiczny kryty długości ok. 20cm w kolorze materiału.
- Guzik sztuk 1 (lub zatrzaski lub haftki, jeśli ktoś guzików nie lubi).
- Wszelkie dodatki ozdobne, które sobie wykombinujecie - wypustki, lamówki, koronki itp. Kupujcie z zapasem! Bo się później często okazuje,  że brakuje 20cm :)))
- Nici do fastrygowania - dowolne najlepiej w kontrastowym kolorze, doskonale sprawdzają się resztki na szpulkach :))).
- Igła do szycia ręcznego - cienka, ostra - bo będziemy fastrygować i podszywać pasek od wewnątrz, i ręcznie podkładać spód (przynajmniej niektóre z nas).
- Szpilki - ostre!!! Najgorszym przekleństwem krawcowej jest tępa szpilka. Nie tylko spowalnia pracę, ale potrafi paskuda uszkodzić tkaninę.
- Mydełko krawieckie, ołówek lub specjalne flamastry, co to podobno znikają z materiału - do przeniesienia wykroju na materiał. Przy ciemnej tkaninie ja używam mydła. Przy jasnych zwykłego biurowego ołówka.
- Nożyczki do ciecia materiału - ostre i porządne. Zwykłe nożyczki biurowe nie zawsze sobie poradzą. Ja używam nożyczek w spadku po rodzicach, wielkich, ciężkich i radzących sobie ze wszystkim (zostały uwiecznione na zdjęciu poniżej).
- Maszyna do szycia - też się przyda :)))).
- I żelazko!!! Bo nie ma szycia bez prasowania!

To lista rzeczy, które trzeba upolować już jest. Udanego polowania. Gdybyście miały jakieś pytania lub wątpliwości, to piszcie w komentarzach lub mailem.

Pierwszy odcinek Spódnicy Razem-Robionej pojawi się za około tydzień - będziemy robić wykrój. Do tego czasu dobrze przemyślcie projekt Waszej spódnicy, bo przecież na bazie tego podstawowego wykroju można uszyć... wiele i z fantazją.
Na zachętę - ja najprawdopodobniej razem z Wami, modyfikując wykrój podstawowy spódnicy ołówkowej, będę szyła spódnicę do kompletu, do Carskiego Mundurka, która ma wyglądać mniej więcej tak:

Góra jak w spódnicy ołówkowej, z materiału Mundurka. Przycięta na skos i wykończona czerwoną lamówką z trzema guziczkami na lamówce, ino dla ozdoby. Plus na dole materiał z podszewki Mundurka zaprasowany w plisy i doszyty tak, żeby mieć równy dół.
I będą kombinacje alpejskie, bo mundurkowego materiału mam bardzo mało, ale się uparłam, że spódnica będzie.

Więc kombinujcie, rysujcie, później te rysunki zamienimy na rzeczywistość.

A na pożegnanie, ponieważ pogoda za oknem sprzyja drzemkom...

81 komentarzy:

  1. Materiał mam, chęci coraz więcej i maleńkie doświadczenie z dawnych lat też. Będę szyła spódnicę!!!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Świetnie!!! Maleńkie doświadczenie, to zawsze doświadczenie, poza tym będziemy tłumaczyć "łopatologicznie", oczywiście.
      A kolor???

      Usuń
  2. Zapowiada się ciekawie... w końcu nie byłabyś sobą gdybyś nie dodała jakiś zdobień :) szyj, wiec szyj, aby jak najszybciej pokazać efekt końcowy :)

    OdpowiedzUsuń
  3. będę trzymała za Was kciuki :D Ja nie mam maszyny do szycia ale może kiedyś skorzystam :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kciuki się przydadzą! A jak kiedyś pędem nabędziesz maszynę, to będzie kurs, jak znalazł.

      Usuń
  4. Ja też się zgłaszam :) Lawendowa mini, czuję to :) wykrój będziemy robić od talii?? Bo spódnice opierane na biodrach mają brzydkie tendencje do wędrowania mi na wszystkie możliwe strony - niby to fajne mieć dużą różnicę między talią a biodrami, ale jednak kurde wszystko oparte na biodrach wędruje :)
    a co do swetra mojego, to jak obiecałam, tak dziergam wytrwale... ale wiesz co.. miałam chwilową pomroczność jasną, zapomniałam o Twoim łańcuszkowym sposobie i oczka nabrałam normalnie i teraz żałuję.. brzydki ten dół.. będę pruć całość i robić od początku jak Intensywnie Kreatywna przykazała, czyli nabierając na szydełkowy łańcuszek, robiąc w dół ściągacz i zamykając szydełkiem.. nie ma porównania jakościowego... :) Ale obiecałam sobie, będę robić i pruć i robić aż wyjdzie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Spódnica klasyczna z talią w... talii :))) Żadnych biodrówek tym razem.
      A przy sweterku - to jest ten ból, że jak się człowiek nauczy, że na brzegu ma mieć oczka zamykane, to później normalnie nabrane mu nie pasują estetycznie. Pruj! Popieram. Jak już robić to tak, żeby oko cieszyło i później nosić bez zastrzeżeń.

      Usuń
  5. To już???????ale ten czas pędzi ,na pewno dołączę,nawet mam na oku materiał.Jak ostatnio wpadłam do sklepu z tkaninami(wpadłam bo czasu mało na szczęscie szef mi GPS nie założył-:))))po materiał na sukienkę to dostałam oczopląsu.Tak przyznaję się mam z maszyna do czynienia od czasu do czasu ale nie odmówię sobie razem-szycia.Pozdrawiam Monika-inez124

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie popieramy szefa w jego niecnym postępowaniu, bo jak on może utrudniać przebywanie w sklepach z materiałami, włóczkami, pasmanteriach itp. :))))
      I bardzo się cieszę, że też będziesz szyć!!!

      Usuń
  6. Ło matko! Ale super! Uwielbiam Cię! Zaczyna się mój kolejny ulubiony serial w sieci :) Czekam z niecierpliwością na nowe odcinki :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No to do roboty, czyli do projektowania, bo tak coś czuję, że Ty też na prostej formie nie poprzestaniesz, tylko będzie coś ekstra.

      Usuń
  7. Mam wrażenie, że to ciągle za wysokie progi jak na moje nogi. Ale na wszystko przyjdzie pora! Na ołówkową też i to z podszewka! A co! I trzymam kciuki za materię na spódnicę do carskiego kompletu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Żadne za wysokie!!! Mam wrażenie, że bez problemu, na spokojnie i powoli dałabyś sobie radę. Ale nie naciskam. Kurs będzie, poczeka na Ciebie, kiedy poczujesz się pewniej :)

      Usuń
    2. Może. Ale jakoś ciągle czuję, ze to takie z motyką na słońce. Wole powoli. Druty też zaczynałam od rzeczy prymitywnych... a właściwie od szydełka ;)

      Usuń
  8. o jak fajne:) idę przeszukać czeluści- jakieś materiały powinnam mieć. Będę szyć:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To świetnie! Jak przeszukasz czeluści, to daj znać, w jakim kolorze, bom ciekawa :)))

      Usuń
    2. Czeluści przeszukane: Czarny(ciemny na maxa grafit) i czarny (w delikatne prążki), ale każdego jest za mało: pierwszego 150x50 (bardzo mini by chyba z tego moze wyszła) i drugiego 130x65. buuuu

      Usuń
    3. No niestety :)))) Mini zostaje. Chyba że te dwa materiały do siebie pasują i będziesz chciała je połączyć. Jeśli nie, to czeka Cię frajda kupowania materiału :)

      Usuń
  9. Dobrze chociaż, że się przyzwyczaiłaś, że post bez Małego nie ma racji bytu:) Bo co ja bym dzisiaj tu napisała? A tak przynajmniej oczęta napasłam. A tego szycia wspólnego to Wam zazdroszczę jak nie wiem co!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Małym z dzisiejszych fotek można sobie oczęta napaść całkiem przyjemnie :))
      I nie martw się, bo po razem-szyciu na bank będzie kolejne razem-dzierganie, a może zaszalejemy i razem-poczydełkujemy. Zobaczymy, co tam wola ludu podpowie :)))

      Usuń
    2. ja jestem i za drutami i za szydełkiem. Już się nawet zgłaszam :D Jakiś sweterek, następny (mój czeka na wykończenie bo druty się zepsuły... tak to jest jak się kupuje za 3zł. Poczeka nie ucieknie) i do tego spódniczka... Już zacieram rączki :D

      Usuń
  10. No i sprawiłaś, że paszcza mi się uśmiecha :) Po drodze mam kilka weekendów wolnych więc będę mogła uczęszczać na Twoje lekcje :)

    Spódnica - jupi!! :) i jeszcze kotek ;)

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To się cieszę, że się przyczyniłam do poprawy humoru, szczególnie, jeśli u Ciebie taka sama pogoda jak u mnie... bura i ponura.

      Usuń
    2. Ano właśnie - tutaj również paskudnie, okrutnie i szaro-błotnisto-jesiennie. To nie jest ładna pogoda - to jest jej znienawidzona i bardzo brzydka siostra.

      Ale cóż zrobić? Tylko uśmiechnąć się i zagrzebać wieczorem w dziergany sweterek albo szufladę z materiałami ;)

      Usuń
    3. Pomorze również szaro-buro-obleśne, więc chyba cała Polska taka dziś smutna. To lubię na Rogu Renifera - wszystkim poprawia humor bo tak tu... sympatycznie? Społecznie? Brakuje dobrego słowa ale wszyscy wiedzą o co chodzi :)

      Usuń
    4. @ Ashritt - ja na wieczór planuję randkę z Błękitną Krwią i "Preludium do Fundacji" Asimova :))
      @ Sunshine - mnie się podoba określenie "społecznie" ;D

      Usuń
  11. Ja spódnice uwielbiam! I gdy byłam jeszcze młoda, i eksperymentowałam z maszyną do szycia (to było ZANIM stwierdziłam, że szycie jest dla mnie stanowczo zbyt skomplikowane:)), to nawet uszyłam sobie letnią spódnicę na bazie prostokąta, z wciągniętą w pasie gumką... Ale inne rzeczy zdecydowanie mnie przerastają, więc będę tylko kibicować Waszemu wspólnemu projektowi, pozostając jednakowoż przy dzierganiu:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kibiców nigdy za mało. W trudnych momentach potrzymasz za nas kciuki :))

      Usuń
  12. Ale macie fajnie,będziecie sobie szyły a mnie przyjdzie tylko kibicować :(
    Podziwiam Twój zapał do kursów,na jakiś się w końcu i ja załapię:)))W dalszym ciągu czekam na Carskie ubranko,przegapiłam jakoś poprzedni wpis a widzę że stójka już jest,plany spódnicowe do kompletu też ciekawe,czekam więc na efekty zmagań z materią:))
    Kot i tu i poprzednio absolutnie wspaniały,pomiziać proszę ode mnie:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja pisałam wyżej - kibicowanie też jest ważne i niezbędne.
      Zmagania z carską materią mam zamiar zakończyć w weekend, to znaczy z Mundurkiem.
      Małego pomiziam, niech tylko wstanie i raczy zejść na dół, bo od rana śpi na antresoli (patrz zdjęcie :)))).

      Usuń
  13. Można powiedzieć, że wszystko posiadam, tylko muszę do babci skoczyć po materiał i mogę zaczynać. Już się nie mogę doczekać!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A to świetnie. Mam nadzieję, że babcia dobrowolnie rozstanie się z materiałem :))))

      Usuń
    2. Raczej z tym materiałem nie będzie problemu, bo babcia jest nieszyjącą, a materiał to dostała w spadku :P

      Usuń
  14. Twojego Małego pewnie znudziły już same przygotowania do szycia a co będzie później?:) Pozdrawiam Basia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jego dzisiaj chyba pogoda za oknem znudziła najbardziej. A przy szyciu i krojeniu, to on jest pierwszy do zabawy :))

      Usuń
    2. to tak jak moje koty są pierwsze do robienia na drutach Basia

      Usuń
    3. A Mały nie :))) Na kłębek popatrzy, ale się kompletnie nie czepia, na szczęście.

      Usuń
  15. Będę czytać każdy odcinek od deski do deski, jestem amatorem samoukiem i na pewno sporo się dowiem z fachowych porad! *^o^*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale Ty wiesz, że ze mnie jest dokładnie taki sam "fachowiec" jak z Ciebie. Przecież ja też amatorka-samouczek :))))))) Więc czytaj od deski do deski i dodawaj od siebie.

      Usuń
  16. Jeeeeeest!!!! Huraaaaa!!!!!No jak wariatka, nie widok dzieci, nie miłość męża(po pracy;-) ale prolog do razem szyciaaaa!!!!!jest moją dzisiejszą radością:-)))))
    To teraz po emocjach: ja mam materiał cienki wełniany i nie wiem czy może być bez podszewki. Mam też sztruks ale za mały kawałek chyba bo nie mierzony......zaraz sprawdzę.
    Jesteś kochana:-)))))))Ale sprawiasz mi(nam)frajdę:-))))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sztruks granatowy 142x103 rozciągliwy w jedną stronę. Nie umiem stwierdzić czy on się nadaje. Chyba, że będę szyła z wełenki:-)

      Usuń
    2. Sztruks granatowy się nadaje, o ile wystarczy (nie wiem, czyś wysoka, chuda, czy nie i czy ma być mini czy dłuższa kiecka :))) Poza tym na dole zawsze możesz coś dodać, to wtedy samego sztruksu będzie potrzeba mniej. Ale materiał cienki wełniany pewnie też może być, o ile nie prześwituje.

      Usuń
    3. A jestem ciekawa czy z tej podstawowej formy można wymodelować spódnicę z blogu Better Sewing z 23 października, granatowa z dopasowanymi biodrami i jakby rozkloszowana dzięki zakładkom.
      Jest piękna. I jeszcze kwestia stopnia trudności szycia;-)

      Usuń
    4. Nie, niestety. Zupełnie inne podejście konstrukcyjne, bez zaszewek :) Trudność szycia porównywalna.

      Usuń
    5. Ok, nie ma sprawy, innym razem :-)
      Ale ja się znam:-))))))

      Usuń
    6. To ja się tutaj deczko wtrącę - do igłam. Spódnica, o której mowa też powstaje na bazie spódnicy podstawowej (czyli dokładnie tej, którą będziemy konstruować)... najpierw się rozcina spódnicę po karczku i z niego modeluje jeden pas, a resztę po odcięciu można rozkloszować wedle uznania.
      No... taka mądra jestem, że teoretycznie, to ja wiem całe mnóstwo, a jak przychodzi do praktyki, to szyję podusie ;)

      Usuń
    7. Ojejku dziękuję:-)Czy ja dobrze zrozumiałam. Jak powstanie forma spódnicy podstawowej to trzeba jakby ją rozciąć na pasy i rozkloszować(jakby rozsunąć te części?)
      A może to nie tak.......?

      Usuń
    8. Dobrze zrozumiałaś :) Jak podasz maila, to Ci prześlę takie fajne rysuneczki, dokładnie tam jest to, czego oczekujesz, bo nie chcę tutaj śmiecić linkami odbiegającymi od tematu ;)
      Jeżeli mało szyłaś, to i tak radzę najpierw skonstruować i uszyć spódnicę podstawową wg instrukcji Intensywnej, a dopiero na podstawie tej formy, próbować bawić się dalej :)

      Usuń
    9. @ Wioletta - tylko zauważ, że ta granatowa spódnica z bloga Gertie nie ma karczka!!! Ona jest dopasowywana od linii talii do linii bioder zakładkami (i to o różnej głębokości).
      Nie zmienia to faktu, że szyjąc z karczkiem efekt końcowy będzie podobny - to znaczy dopasowanie w biodrach i poszerzenie poniżej.
      A linkami śmieć, nawet Cię o to proszę, bo może komuś jeszcze się przyda :)))

      Usuń
    10. Dziękuję podam maila bo bardzo mi się ta spódniczka podoba.
      Ale i tak zacznę od ołówkowej bo bardzo pragnęłam z intensywną przyjaciółką szyć :-)))))))

      Usuń
    11. Intensywna - oczywiście masz 100% racji! Gdzie ja miałam wtedy oczy, to ja nie wiem, ale widziałam karczek... niski z przodu i wysoki po bokach, którego faktycznie tam nie ma o.O

      Przepraszam w takim razie za wprowadzenie zamieszania, ale jak to mówią, nie ma tego złego... przynajmniej od razu mi się wzrok poprawił, a tak to tkwiłabym w błędzie :D

      Link podaję poniżej. Co prawda karczek jest odwrotny, czyli z przodu wysoki, a po bokach niski, ale to kwestia naszej wyobraźni i narysowanie odpowiedniej linii cięcia.. no i rozsunąć należałoby części spódnicy, o tyle ile zabiorą nam zakładki. Tak jak w przypadku marszczenia.

      https://lh6.googleusercontent.com/--sTLgHTbk-E/UI0BLkWAH-I/AAAAAAAABsc/WgGy29fH3Qc/s817/sp%C3%B3dnica+z+karczkiem0001.jpg

      Usuń
  17. No, u Ciebie słowo droższe od pieniędzy :))Trza przekopać szafę, a nuż widelec coś się znajdzie :) Ale, ale - gdzie Carski Mundurek, bo mój żakiet już się ukazał :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Carski od weekendu nie drgnął, bo zaliczam kolejny tydzień "umiarkowanej liczby godzin pracy" :))))) Ale kolejny weekend przede mną i mam nadzieję, że uda mi się siąść do maszyny.

      Usuń
    2. No cóż, w takim razie zbroję się w cierpliwość :)))

      Usuń
  18. Exxtra. Zapał, materiał, nici, nożyczki i maszynę mam, ołówek też się znajdzie :)) Ale będzie bez wykroju, bo tego szczerze nienawidzę no i mam kłopot z papierem... ;)) A fason bardzo mi pasuje, bo materiał hmmm ...dość hmmm ...drapieżnie wzorzysty :)) Już nie mogę się doczekać szycia, zresztą wiesz :))
    Carska spódniczka zapowiada się niesamowicie :))
    A kocio deszczowy super :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No i świetnie. Ale bez wykroju... to znaczy na materiale będziesz od razu malować? Też można.

      Usuń
  19. Nigdy nie lubiłam seriali ale Twoje są super! A nowy sezon z szyciem chyba będzie dla mnie najciekawszy :-) Wreszcie jakaś motywacja. Bo wykrój to już mam ale dalej to mi się nie chciało.
    Koteczek wygląda słodko, stopień zaspania adekwatny do pogody :-)

    OdpowiedzUsuń
  20. Sztruksik w róże czeka na skończenie tuby, ale zgłaszam gotowość! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tego Twojego sztruksu to jestem chyba najbardziej ciekawa :))) A z Tubą jak tam? Dużo do końca?

      Usuń
    2. Jestem na etapie łączenia ramion. Niestety, z powodu braku notatek i mojej niewymiarowości (potrzebuję bardzo, bardzo krótkie podkroje pachy - zamiast planowanych 20 cm jakieś 16) na razie skupiam się na wyliczeniu, ile rzędów spruć z której strony ;) ale jutro pierwszy wolny weekend od dawna, więc sądzę, że wejdę na etap rękawowy :)
      Przy tej okazji pytanie - czy zrobi jakąś różnicę, jeśli najpierw zrobię rękawy, a potem zaszewki?

      Usuń
    3. Nie ma najmniejszej różnicy :))) Trzymam kciuki, żeby się Twój plan weekendowo robótkowy powiódł, bo mój "lega" w gruzach (jeszcze nie legł całkiem, ale jesteśmy blisko :))).

      Usuń
  21. ło matko nie teraz...teraz nie mam czasu....aaa a tak chciałam ..no nic muszę przesunąć punkty na liście i wstawić z przodu nowy...nie to elastycznym trza być:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Teraz, teraz, bo tutaj niektórzy już zębami zgrzytali, że już i już!!! :)))

      Usuń
    2. wiem wiem ..sam się doczekać nie mogłam..i se już skroiłam wcześniej ...a potem czekałam :) a teraz sobie drugą zrobie bo ta Twoja falbanka z przodu mi pomysł podsunęła :) bardzo jesteś inspirująca niewiastą :)

      Usuń
    3. A dziękuję! Poza tym spódnic nigdy za dużo :)

      Usuń
  22. Szpeszę podzięnkować za polecenie mojego bloga jako inspiracji do szycia spódnic (z wrażenia wypieków dostałam):) Dobrze,że mąż już śpi po podejrzewałby mnie o skok ciśnienia. Ja po wizycie imieninowej u teściowej więc w planach w ramach prezentu oprócz kremu będę jeszcze szyła dla mamy spódnicę,ale jeśli tylko czasu starczy to dołączę do zabawy,bo projekt mi się podoba :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ależ proszę bardzo! Ja naprawdę uważam, że w kwestii szycia oryginalnych spódnic ołówkowych (i nie tylko), to trudno z Tobą konkurować.

      Usuń
  23. Ty moje robótkowe guru ;) przecież ja dopiero za kilka miesięcy mam sobie kupić maszynę... jak ja wytrzymam podziwiając jedynie Wasze prace? :)))
    A Twoja spódnica zapowiada się super! żebym ja umiała tak ładne projekty tworzyć ha,ha,ha :)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kurs na Ciebie poczeka, aż kupisz maszynę. Poza tym, to chyba Najmłodsza będzie się musiała urodzić najpierw? :))))

      Usuń
  24. lucka-nie-humanitarna26 października 2012 12:40

    Aleś mi się wpasowała kobieto :)
    W dniu wczorajszym albowiem nabyłam drogą kupna materiał dżinsopodobny w sklepie dla recyklinatorów odzieżowych (czyli oczywiście second handzie:) z zamiarem przekucia go w ołówkową spódnicę. A że nie szyłam nigdy takowej to wszelkie, ale to WSZELKIE wskazówki będą co najmniej mile widziane.

    Pozdrawiam
    Pędzę zaopatrywać się w pozostałe materiały niezbędne.

    OdpowiedzUsuń
  25. No po prostu WSZYSTKO posiadam... nawet listwy przypodłogowe!!

    ...i nawet takie ładne ołówki posiadam, skąd by indziej jak nie z Rogu Renifera? :D

    Ja na ten moment z wypiekami na twarzy czekałam, bo mnie jak się nie kopnie do przodu, to będę się dygać i dygać w nieskończoność z tym szyciem ciuszka dla siebie.

    Dżins u mnie będzie ładny... taka pomieszana krateczka, czy co to tam jest (nie da rady opisać), bo na mężowskie spodnie kupiłam, ale on ma za dużo spodni, a ja ani jednej spódnicy nie mam :O

    Miała być szara wełniana, ale jak napisałaś, że bez podszewki, to mnie po rajtach ta wełna się szarpać nie będzie! :/ TRUDNO... dżins jest mój.

    PS - nożyczki masz jak moja starsza siostra od wieki wieków :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Listwa przypodłogowa to podstawa :)))))
      Szyj na razie jeansową, a wełenkę sobie zostaw na następne szaleństwo, tym razem już z podszewką. Jakoś tak na początek bez podszewki będzie niektórym łatwiej - bo kilka osób szyje swoje pierwsze rzeczy w życiu :)))) A podszewka śliska jest :)

      Usuń
  26. Nic jeszcze nie uszyłam, ale będę szyła, będę szyła!!! Maszynę mam, resztę pędem nabędę i będę Cię śledzić ;-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rewelacja!!! to zaczynamy niebawem. Ale na pewno zdążysz nabyć wszelkie niezbędne narzędzia zbrodni :)))

      Usuń
  27. Śledziłam wszystkie części tego cyklu i jestem zachwycona! :)
    Na pewno wkrótce wezmę się za szycie tej spódnicy, jak tylko przebrnę przez przygotowywanie podstawowej bluzki z tej książki (ot, ciężkie początki:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To spódnica po bluzce to będzie łatwe i przyjemne. Trzymam kciuki i czekam na efekty.

      Usuń