WIELKI BŁĘKIT I NAGŁA ZMIANA KOLORU

Niebiańsko będzie dzisiaj, a później nastąpi nagła zmiana koloru, na piekielny...

***

Kto myślał, że Błękitna Krew została wrzucona do kosza z napisem "Powstaje, ale wolno i możliwe, że  nigdy nie doczeka się końca", ręka do góry! Bo ostatecznie pierwszego marca roku pańskiego jeszcze nam obowiązującego pokazałam, że mam w planach. We wrześniu plany przeistoczyły się w rzeczywiste szydełkowanie, ale szło toto jak błękitna krew z arystokratycznego nosa, czyli wolno, dostojnie i bez entuzjazmu. W listopadzie całość była gotowa, tylko czekała, aż ja się wezmę i zawezmę w sobie i zszyję przód, wypiorę całość i zrobię wiązanie. Miesiąc mi to zajęło i każda inna robótka była pilniejsza, ważniejsza i szybciej wykańczana.

I oto mamy grudzień i wielki finisz. Błękitna Krew skończona, wyprana, odprasowana i kusząco opięta na Denatce.

A że na początku był pasek...

Do paska została dorobiona ta cała reszta. Z dwóch rodzajów bawełny, szydełkiem 1,5.

Do noszenia na co dzień pod spód wymaga halki (mam taką dyżurną cielistą do wszelkich kiecek robionych na drutach i na szydełku).

Ciemniejsze ozdobne plisy były dorabiane na końcu jako całość i zszywane na przodzie.

Sznurowanie minimalistyczne, bez kokardek, bez dodatkowej koronki pod spodem w rozcięciu (choć była w pierwotnym projekcie), ale jakoś po zrobieniu całości ta bizantyjska koronka przestała mi tam "leżeć". 

I jeszcze widok na tyły, bo tutaj najlepiej widać, że udało mi się osiągnąć "efekt tulipana", czyli lekko mi spódnica odstaje na dole. Bałam się, że to nie wyjdzie, że "klapnie", ale ta ciemniejsza bawełna jest dość sztywna i przy przerobieniu jej relatywnie cienkim szydełkiem, powstała plisa, która trzyma kształt.

Na srogą zimę, to się Błękitna Krew nadawać nie będzie (bawełna jednak nie grzeje jak kaloryfer), ale wiosennie powinna się sprawdzić idealnie.

***

To teraz nagła zmiana koloru, na piekielny taki... raczej...

Wyznanie będzie. W swoim dziewiarskim (i krawieckim też) życiu nie popełniłam nigdy (!!!) żadnej normalnej czapki... (Chust polarowych do wiązania na głowie nie liczę.) Sama nie wiem, jak to się stało. To znaczy trochę wiem - ja nie lubię nosić czapek. Ale przy poszukiwaniach krawieckich innych rzuciła się na mnie szyta czapka, taka zawadiacka, duża, że dwa warkocze słowiańskiej dziewoi można upchnąć w środku. I w pierwszym odruchu pomyślałam, że sobie takową uszyję. Ostatecznie tradycje rodzinne trzeba kontynuować - tata był czapnikiem. Ale po jednej nocy "przesypiania się" z czapką doszłam do wniosku, że szycie to w drugiej kolejności, ale w pierwszej to ja sobie taką czapę wydziergam na drutach. Moją pierwszą w życiu, bez wzoru, na oko, a raczej na głowę :)

I stan na dzień dzisiejszy jest taki:

Zrobiłam Otok Trzymający Czapę, Żeby Mi Na Oczy Nie Zjeżdżała. Porządny, podwójny (na wierzchu warkocze, pod spodem ryż) i nabrałam oczka na część główną, dużą, nieumiarkowaną w objętości i ciepłą. I teraz będę sobie "free-stylować", czyli robić co mi do głowy strzeli i liczyć na właściwe efekty :)))

Eksperymentowanie z nakryciami głowy całkiem mi się podoba i już się wykluwa pomysł na tą "drugą kolejność", czyli czapę szytą oraz na trzecią - połączenie szycia z częścią wydzierganą na drutach. Szaleństwo jak na kogoś, kto czapek nie nosi :)))

***

A w czasie czapko-robienia wspieram jednocześnie moralnie Ślubnego w jego działaniach T-shirtowo-twórczych. Bo sobie Mąż Mój Jedyny wykombinował prostą bluzę z dzianiny... I wydaje się, że słowo "prosta" należy wykreślić i zmienić na mega skomplikowana, składająca się z tryliona części, odszyć, doszyć i kawałków i nie bynajmniej nie monochromatyczna bluza, co się kroi od dwóch dni.

Ale dzisiaj Ślubny przejdzie od krojenia do machania igłą, a kroić będę ja :))) Bo przecież ja cały czas mam Żakiet Bardzo Chciany do wycięcia. Podszewkę jakimś cudem skroiłam, ale część wierzchnia nadal leży w postaci całego kawałka i dzisiaj mam zamiar naprawić to niedopatrzenie.

***

I przypominam, że jeszcze dwa dni trwa głosowanie na kolejne Razem-tworzenie. Ankieta po prawej, w pasku bocznym, opis poszczególnych propozycji tutaj i jeśli ktoś jeszcze demokratycznie się nie wykazał, to zapraszam. Na razie wydaje się, że chusta i skarpetki to pewniaki (bo będziemy robić pierwsze dwa zwycięskie projekty), ale... wszystko się może zdarzyć. Ogłoszenie wyników w sobotę i od razu będzie Prolog, czyli spis narzędzi i materiałów niezbędnych do razem-tworzenia.