TRWAM W ZACHWYCIE

W tym tygodniu jak mantrę powtarzałam "Ależ to piękne!" na zmianę z "Jejku, jak mi się to podoba!" - jednym słowem trwam w nieustającym zachwycie.

***

To zaczniemy od Ślubnego i jego szycia. Zaczynam się czuć z lekka dziwnie, bo kiedy facet dostaje pierwszy raz w życiu nożyce krawieckie do ręki i kroi ciuch tak, że tapetowo/abstrakcyjne wzory spasowuje co do milimetra niemalże, to mnie trochę zatyka. Kiedy siada pierwszy raz do maszyny i macha szwy tak, że nie ma się czego czepnąć (te przy zamku błyskawicznym też), to ja popadam w zachwyt i trwam sobie w tym zachwycie długo i radośnie.

Embargo informacyjne nie zostało zniesione, chociaż jest już po drugiej przymiarce i w zasadzie można by było pokazać półprodukt, ale Ślubny Rejtanem mi się położył i rozdzierając szaty (metaforycznie na szczęście), zabronił nawet zbliżania się z aparatem fotograficznym do szytego ubranka. Wynegocjowałam jedynie możliwość sfotografowania tkaniny.

W ramach urozmaicenia na tkaninie mój ulubiony wisiorek.

***

Robię sobie Echo Flower i mój zachwyt rośnie z każdym zrobionym rzędem, bo po pierwsze udało mi się kupić rzeczywiście piękny kolor merceryzowanej bawełny (Madame Tricot - kawa z mlekiem z perłowym połyskiem - zdjęcia średnio to oddają, a szczerze pisząc - w ogóle nie oddają).

Ale najwięcej estetycznej radości dostarcza mi wzorek - który jest bardziej jak koronka niż robótka na drutach. Piękny jest!!! Nawet przed blokowaniem, jedynie lekko rozciągnięty.

Ale nie byłabym sobą, gdybym trochę nie pokombinowała przy wzorze. W borderze są bąbelki/szyszunie/nupki, jak zwał, tak zwał, ale nie przepadam za ich robieniem. Doceniam ich walory zdobnicze, ale próbuję znaleźć sposób, by ich nie było. I na razie skłaniam się ku opcji, by w miejscach, gdzie mają się pojawiać bąble, wrobić duże koraliki. Tym bardziej, że mam dwa potencjalne typy: duże, ceramiczne w ciepłym kolorze czekolady lub równie duże, metalowe w kolorze starego złota.

Decyzja na razie nie zapadła, pochodzę jeszcze, popatrzę, poprzesypiam się z pomysłem i jak dojdę do borderu, to się będę decydować na którąś z opcji.

Ale trwam w zachwycie nad Echo Flower - gigantycznym zachwycie!

***

I jeszcze jeden punkt, który musi się dziś pojawić - kolejne wezwanie do spowiedzi/odpowiedzi. Tym razem zostałam tknięta wirtualnym palcem przez Szyciotyp, za co bardzo dziękuję. 

1. Bloguję bo: Z dwóch powodów. Po pierwsze chcę mieć "dziennik" swoich uszytków, udziergów, uszydłków i innych utworów. Po drugie uwielbiam ludzi, którzy tu zaglądają, zostawiają swoje opinie, dzielą się swoimi pomysłami, problemami i sukcesami. W jakim innym miejscu miałabym okazję poznać tyle osób pozytywnie zakręconych/zarobionych/zaszytych?!

2. Inspiracją dla mnie jest? W dziedzinie rękodzielniczej/krawieckiej dosłownie wszystko. Zestawienie kolorów wypatrzone w koronach drzew. Sukienka znaleziona na stronie internetowej. Materiał wyszperany w sh. Wzorek na sweterku jakiejś nieznajomej na ulicy. Wasze blogi to też gigantyczne źródło inspiracji. Ostatnio Liwias mnie tak inspiracyjnie kopnęła, że jeszcze się otrząsnąć z zachwytu nie mogę. A w życiu - inspirują mnie głównie książki.

3. Gdy tworzę... czuję się szczęśliwa.

4. Owoce czy warzywa? - Owoce, ale od warzyw nie stronię. Ostatnio obżeram się kabaczkami w każdej postaci i temperaturze :)))

5. Kwiaty cięte czy doniczkowe? - Doniczkowe, ciętych mi szkoda, że są już martwe.

6. Serial polski czy zagraniczny? - Zagraniczny, choć jest kilka polskich (starszych i współczesnych), które mnie bawią.

7. Filmy czy teatr? - Ani jedno, ani drugie. Wszystko przegrywa z książką.

8. Śniadanie czy kawa? - Od zawsze śniadanie. A kawę przestałam pić kilka tygodni temu i jest mi z tym doskonale.

9. Satysfakcję daje mi... - kiedy mogę się przyczynić do czyjejś radości, sukcesu.

10. Ostatnio udało mi się... - przeżyć :)))) Nawał pracy zawodowej i silne postanowienie, że moja doba nie będzie poświęcana jedynie na pracę, jedzenie i spanie, a znajdę jeszcze czas na tworzenie i czytanie, było niezłym wyzwaniem. Ale udało się. Poziom zapracowania w grudniu spadnie, a po listopadzie nie mam wrażenia, że jedynie orałam na zawodowym ugorze. 

11. Brakuje mi czasu by... hmmm brakuje mi czasu na realizację miliona pomysłów, ale co się odwlecze...

***

To my się oddalimy na antresolę, Ślubny z entuzjazmem do maszyny, a ja - z równie wielkim entuzjazmem - podziergam sobie chustę do twórczego towarzystwa.