SPÓDNICA NA JAWIE, KOSZMARY WE ŚNIE

Spódnica szyta z materiału Carskiego Mundurka skończona, odprasowana i gotowa do publicznej prezentacji.

Szyta według zmodyfikowanego wykroju na podstawową Razem Szytą Spódnicę ołówkową (rozcięta na sześć klinów, bez paska, ścięta pod skosem na dole). 

W stosunku do pierwotnego szkicu zwęziłam czerwoną lamówkę na dole i zrezygnowałam z dodawania złotych guziczków na niej. Wynika to z tego, że najprawdopodobniej nigdy spódnica nie zostanie założona jako komplet do Mundurka. Jednakowa stylistyka obu ciuszków sprawia, że razem wyglądają jak bardzo porządny strój służbowy stewardess dalekowschodnich królewskich linii lotniczych. Do Mundurka pasuje stanowczo lepiej coś ciemnego na dole (czarne spódnice, ciemne wąskie spodnie itp.).

Ale spódnica podoba mi się niewiarygodnie jako samodzielny ciuszek i na pewno nie będzie mi się kurzyć w najciemniejszym kącie szafy.

Doszyta falbana na dole jest zrobiona z tego samego materiału co podszewka. Nie jest jednak marszczona (znowu wylazła ze mnie wielka przeciwniczka marszczeń), jest ładnie równiutko pozakładana, sprasowana i doszyta maszynowo tuż nad linią lamówki. A pod spodem nadmiar materiału założony pod spód i przyszyty do podszewki... ręcznie :))) I tu szybki opis reakcji Ślubnego. Ja się skarżę na to, że nie podoba mi się pomysł przyszywania tej falbany maszynowo, ale że nie widzę innego rozsądnego sposobu. On na to, że mam syndrom PPS (Perfekcyjnej Pani Szyjącej). Pięć minut później widzi mnie, jak ręcznie podszywam nadmiar falbankowatego materiału od spodniej strony i słyszę: "No, ale coś sobie jednak musiałaś znaleźć do ręcznego dziubania!" Ano musiałam :)))

I nieco szersza perspektywa lewej strony:

***

To jeszcze muszę się poskarżyć. Źle sypiam, bo od tygodnia śni mi się, że szyję. Budzę się zmęczona jak górnik po szychcie. Najpierw śniło mi się, że szyję właśnie zaprezentowaną spódnicę, mozolnie, zakładki na tej falbanie mnie pokonywały w przedbiegach, żyjąc własnym niesubordynowanym życiem. Gdzieś od środy moje senne koszmary postanowiły wzbogacić się o element zaskoczenia i niepewności i nadal szyłam, ale diabli wiedzą, co szyłam - Niezidentyfikowany Obiekt Krawiecki, ale nadal z przebojami, walcząc z każdym szwem.  Ślubny wtajemniczony w moje senne koszmary wczoraj wieczorem zawyrokował, że ukończenie spódnicy powinno położyć kres tym majakom i na bank nic horrorowato-krawieckiego mi się już nie przyśni, a dziś rano usłyszał:

"Śniło mi się, że w piekarni byłam... worki na mąkę szyłam!!!"

Ja mam chorą wyobraźnię, wiem :))))

Ale za to sprawdziłam sobie, jak sennik interpretuje sny o szyciu, kto jest ciekawski... to znaczy, żądny wiedzy :)))), to zagląda sobie tutaj na przykład.

***

Opis najbliższych planów wzbogacony zostanie Elementem Niezbędnym (tak przy okazji, częste raporty o kocie rozrabiającym krawiecko można znaleźć na Twitterze):

Na szydełku wykańcza się Błękitna Krew, czyli spódnica jesienno-zimowa.

Szyciowo... szykuje się mała niespodzianka i jeśli chodzi o przedmiot szyty, jak i o podmiot szyjący.

A na drutach - fioletowa wełenka od Doroty i koraliki z amerykańskiej wycieczki Teściowej powinny zacząć szybko nabierać trójkątnych kształtów.