ZACZĘŁAM... BARDZO W MOIM STYLU

Nowy rok, nowe pomysły, nowe szaleństwa, ale podejście do procesu twórczego przeszło mi jednym sprawnym skokiem z roku poprzedniego na obecny. Jaskrawa ilustracja poniżej :)))

Okres noworoczny upłynął mi na walce "z mym ciałem omdlałem", które nagle postanowiło odmówić posłuszeństwa i powiadomiło mnie z fajerwerkami i wodotryskami, że ono dziękuje, wysiada i mam z tym coś zrobić "na wczoraj". Proszę się nie zamartwiać, oczywiście zrobiłam ekspresowo, złapałam pion w dwa dni i poinformowałam "mdłe ciało", że ma sobie żartów nie robić, bo ja na to nie mam czasu. 

W trakcie stawiania się do pionu wykonałam potężną pracę myślową i "popełniłam" postanowienia noworoczne. Bo ja jestem stworzenie wprost stworzone do popełniania i posiadania takowych. W ich ramach obiecałam sobie między innymi, że rok 2013 będzie RRTzR - Rokiem Rzeczy Tworzonych z Rozmachem i w ramach RRTzR będę też popełniała PDU - Piękne Drobiazgi Użytkowe, bo szycie kraciastych notesów mnie uszczęśliwiło jak dżdżownicę w ciepły, dżdżysty dzień. Dziś już trzeci dzień roku, nie ma co tracić czasu, postanowienia trzeba realizować!

I tu przechodzimy do opisu procesu twórczego w wykonaniu mym, osobistym, niepowtarzalnym.

Leży sobie w domu od jakiegoś czasu notes w ładnej białej skórze, z przeszyciami w płaszczyznach poziomych. Estetycznie poprawny, acz mdły nieco w wyrazie. I od kilku miesięcy chodziło mi po głowie, że ten notes aż się prosi o jakieś dodatki wyhaftowane czy wyaplikowane. Przeryłam radośnie kącik i na światło dzienne wyjęłam czarne płótno oraz srebrne nici i koraliki. Rozrysowałam nawet projekt. Postanowiłam uwiecznić fotograficznie zestaw startowy. 

I tu ważna uwaga "lokalizacyjna" - z powodu marności oświetlenia naturalnego zdjęcia robiłam w łazience i później z tym całym bałaganikiem wracałam na antresolę. I gdzieś na trzecim stopniu schodów dopadł mnie Dobrze Znany Proces Twórczy. Koncepcja srebrnych koralików i nitek nagle wydała się bez sensu kompletnie. Jakie srebrne?! Na piątym stopniu już wiedziałam, że ponowne przekopywanie się przez szuflady z dobrem wszelakim mnie nie minie. Dobrze Znany Proces Twórczy kwiczał z radości, że zaczynamy od zera i chyba miał nawet nadzieję na wywrócenie koncepcji do góry nogami jeszcze z raz.

Tym sposobem, dzięki jedynemu w swoim rodzaju Procesowi Twórczemu, dzisiejszy dzień kończymy Notesem Kompletnie Nie Srebrnym. Złotym!!! I mocno w klimatach karnawałowych.

Informacja dla Mamy Mojej Rodzonej Jedynej - Tak, to jest wstążka z Twoich prezentów :)))

Gdyby się ktoś pytał, to oczywiście dopracowywanie ostatecznej koncepcji porzuciłam, bo przecież i tak w trakcie wszystko stanie na głowie :))) Szyję "na żywioł", sprawdzając po drodze, co mi pasuje, a co nie. Mam zamiar skończyć w czasie weekendu.

Aaaa, jeszcze jedna rzecz mi nie przeszła od zeszłego roku - nadzwyczajna wprost umiejętność dodawania sobie roboty... wszystko w tym notesie przyszywane jest ręcznie. Ale co ja poradzę, że uwielbiam taką dłubaninę i co ścieg, to mam szerszy uśmiech.

Jeszcze informacja dla Razem-Chustujących: kolejny odcinek będzie najpóźniej w niedzielę. Kolejny i w zasadzie ostatni, bo skończymy border (będzie jeszcze Epilog - o praniu i blokowaniu).